YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2869
KARAR NO : 2015/10164
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2012/24-2014/67
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/03/2014 gün ve 2012/24- 2014/67 sayılı kararı onayan Daire’nin 25/11/2014 gün ve 2014/11331-2014/18295 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili M.İ. San ve Tic. A.Ş’nin TMSF’den devraldığı ve diğer müvekkili M.A. İçkiler San. ve Tic. A.Ş’ye devrettiği M. Alkollü İçkiler San. ve Tic. A.Ş’nin diğer müvekkili M.İçki San. ve Tic. A.Ş’den devraldığı 2003/29472 sayılı “İ.” markası bulunduğunu, davalının 2010/08494 kod sayılı “İ. B.+şekil” marka başvurusunun ilanına müvekkilinin iltibas nedenine dayalı yaptığı itirazın TPE YİDK kararıyla nihai olarak reddedildiğini, oysa ki davalının marka başvurusunun iltibas oluşturduğunu, müvekkili markasının tanınmış marka olduğunu, markada cami işareti bulunması nedeniyle dini değer ve sembolleri içeren markaların tescil edilemeyeceğine dair KHK’nın 7/j maddesi uyarınca davalı marka başvurusunun tescil edilemeyeceğini ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptaline, markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, ve davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, her iki davacı yönünden davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacılar vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 08/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.