YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2867
KARAR NO : 2015/7920
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/09/2014
NUMARASI : 2013/100-2014/257
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/09/2014 tarih ve 2013/100-2014/257 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2010/57271 sayılı ve “M. market+Şekil ” unsurlu marka başvurusuna, müvekkilinin “M.S. C.+Şekil ”, “m.”, “m. o.” unsurlu ve 99/000393, 2009/42374, 2010/60282 sayılı markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın, TPE YİDK’nun 2013-M-723 sayılı kararıyla reddedildiğini, oysa müvekkili markaları ile başvuru markası arasında karıştırılma olasılığının bulunduğunu, müvekkili markasının tanınmış olduğunu, davalının müvekkil markasına yaklaşma çabasında olduğunu, davalının marka tescilinde kötü niyetli olduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesine talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, iptali istenen Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili, kuruluştan beri M. markasının müvekkilince kullanılmakta olduğunu, davacının iyi niyetli olmadığını, önceki tescilden dolayı müktesep hakkı bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının itiraza gerekçe markaları ile “M. market” unsurlu başvuru markası arasında, “M. / M.” ibareleri arasında kısmi bir benzerlik bulunmakta ise de, her iki markanın tescil kapsamlarının örtüştüğü 29 (04, 11), alt grup mallar ile 43.01 alt gruptaki lokantacılık hizmetlerinin, davalı şirket adına daha önceden tescilli 2007/70120 sayılı ve unsurlu markanın tescil kapsamında da aynen bulunduğu, her iki markanın ayırt edici unsurunun da aynı olduğu, dolayısıyla söz konusu mal ve hizmetler yönünden “M. M.” ibaresi yönünden davalı tarafın önceye dayalı müktesep hakkının bulunduğu, davalı şirketin seri marka oluşturma hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.