YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2858
KARAR NO : 2015/8585
KARAR TARİHİ : 22.06.2015
MAHKEMESİ : ELAZIĞ 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/10/2014
NUMARASI : 2011/46-2014/556
Taraflar arasında görülen davada Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/10/2014 tarih ve 2011/46-2014/556 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın müvekkiline ait kredi dosyasını sehven LBT V. Yönetimi A.Ş.’ne devrettiğini bildirdiğini, müvekkilinin dava dışı A. Y.’dan 250.000 TL karşılığı iki adet araç satın aldığını, 50.000 TL’sinin peşin ödendiğini, bakiyesinin kredi alınmak suretiyle ödenmesinin ve süresinde ödenmemesi halinde peşin ödenen miktarın da satıcıda kalacağının kararlaştırıldığını, müvekkilinin kredi başvurularının memzuç kaydında görünen takip bakiyeleri nedeniyle reddedildiğini, bu nedenle 200.000 TL tutarındaki borcunu ödeyemediğini, 50.000 TL kaparonun satıcı şahısta kaldığını ileri sürerek şimdilik 10.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 50.000 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, davacının, müvekkilinin temlikinden sonra bakiye borcunu kapattığını, risk bildiriminin müvekkili tarafından değil LBT V. Yönetimi A.Ş. tarafından yapıldığını, davacının talebi üzerine müvekkil bankaya olan risklerin kapatıldığına ilişkin yazının davacıya verildiğini, davacının sırf müvekkilinden tazminat alabilmek için bu yazıyı kullanmadığını, davacının borcu olmadığının TCMB’ na da bildirildiğini, ancak Merkez Bankasının en fazla 4 aydan önceki kayıt silme işlemlerini yapabildiğini, zarara ilişkin iddiaların maddi gerçekle bağdaşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davacının kullandığı krediden 1.640 TL’sını ödememesi nedeniyle 31.07.2007 tarihinde LBT V. Yönetim A.Ş.’ne devredildiği, devirden sonra davacı tarafından davalı bankadaki mevduat hesabına 1.900 TL yatırıldığı, yapılan bu ödemenin temlik edilen borca ilişkin olduğu yönünde herhangi bir kayıt bulunmadığı, davacının kredi borcunu süresinde ödememesi nedeniyle temlik alan tarafından Merkez Bankasına memzuc kaydının konulduğu, davalının herhangi bir kusurunun olmadığı, maddi zarar ile davalı bankanın kusuru açısından illiyet bağı kurulamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 22/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.