YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2855
KARAR NO : 2015/7360
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/10/2014
NUMARASI : 2014/95-2014/277
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/10/2014 tarih ve 2014/95-2014/277 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dünya çapında faaliyet gösteren ve “T. T. K. K. S. K.B. D.F. R.” gibi tanınmış markaları bulunan F. Şirketler Grubunun iştiraki olduğunu, müvekkilinin tüm ürünlerinde olduğu gibi “K. P.” isimli ürünününde de özel bir ambalaj kompozisyonu kullandığını, müvekkilinin bu ürünün üzerinde kullandığı ambalaj kompozisyonunu marka olarak tescil ettirmek adına TPE nezdinde 2012/72987 nolu marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun TPE YİDK tarafından verilen 7.1.2014 tarih 2013-M-8875 sayılı karar ile “ayırt edici niteliği bulunmadığı ve tanımlayıcı olduğu” gerekçesiyle reddedildiğini, müvekkilinin başvurusunda yer alan kompozisyonun yıllardır kullanıldığını ve ayırt edici hale geldiğini ileri sürerek TPE YİDK tarafından verilen 7.1.2014 tarih 2013-M-8875 sayılı kararın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; başvuruya konu markanın verev yerleştirilmiş ve bir köşesi ısırılmış çikolata barı ile iki parça kare çikolata ve bir bardak sütten oluşan kombinasyon markası olduğu, düşük de olsa tescil kapsamındaki mallar yönünden ayırt ediciliğinin bulunduğu, bu haliyle korunmasının mümkün olduğu gerekçesiyle TPE YİDK tarafından verilen 2013-M-8875 sayılı kararın iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.