Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2823 E. 2015/7848 K. 05.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2823
KARAR NO : 2015/7848
KARAR TARİHİ : 05.06.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 13. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/10/2014
NUMARASI : 2014/440-2014/327

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/10/2014 tarih ve 2014/440-2014/327 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında Parsiyel Yük Taşıma Sözleşmesi imzalandığını, anlaşma gereğince taşımanın yerine getirilerek fatura tanzim edildiğini, faturanın karşılığının ödenmemesi üzerine icra takibi başlattıklarını, davalının haksız itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve alacağın yüzde 20’sinden aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının taşımayı sözleşmeye aykırı olarak altı gün gecikmeli olarak gerçekleştirmesi nedeniyle alıcının taşıma karşılığı ücreti ödemeyeceğini bildirdiğini, davacının müvekkilini zarara uğrattığını, ayrıca takip tarihi itibariyle sözleşmedeki hüküm gereğince alacağın muaccel olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının davacıya 05.12.2012 tarihinde faks yolu ile yaptığı öneri neticesinde taraflar arasında BK’nın 4-6. maddelerine göre Parsiyel Yük Taşıma Sözleşmesi imzalandığı, davalının acentesi tarafından elektronik ortamda verilen TL beyanına ve aracın elektronik ortam uydu kayıtlarına göre taşımanın 20.12.2012 günü sonlandığı, davacının bu taşıma için 5.114,34 TL tutarında fatura tanzim etmiş olduğu, davalının gecikme kaynaklı özel menfaat iddiası ile zararını takas mahsup edebilmesi için gecikme kaynaklı zararını ispatlaması gerektiği, davalının zararını açıkça ispatlamayamadığı, tarafların ticari kayıtlarına göre davacının 4.878,00 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, CMR 41. madde hükmü gereğince gecikme halinde cezai şart öngörülemeyeceğine ve zararın da ispatlanamamış bulunmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 248,25 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.