Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2747 E. 2015/9754 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2747
KARAR NO : 2015/9754
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : YOZGAT 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2013/203-2014/491

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 gün ve 2013/203-2014/491 sayılı kararı bozan Daire’nin gün 01/12/2014 ve 2014/13621- 2014/18661 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yurt dışında ikamet ettiğini, davalı tarafın 19.08.1998 tarihinde 52.000 DM’yi davacıdan istediği zaman çekilme hakkının bulunduğunu belirttiğini, paraya karşı yüksek miktarda faiz ödemesi yapacaklarını taahhüt ettiklerini, alınan paraya karşılık olarak davalı tarafın müvekkiline hisse senedi devir ve kabul başlıklı bir evrak verdiğini, davalı tarafın imzalayarak verdiği evrakta imza atan kişinin kimliğinin belli olmadığını, müvekkilinin sonrasında ödediği parayı ve faizi talep ettiğini ancak davalı tarafın bu talepleri reddettiğini, sözleşmenin şekil şartları açısından geçersiz bir sözleşme olduğunu, müvekkili ile davalı şirket arasında geçerli bir hisse devri yapılmadığını, geçerli surette kurulmuş bir ortaklığın olmadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli surette kurulmuş bir ortaklığın bulunmadığının tespitini, 52.000 DM (50.700 TL)’nin 19.08.1998 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.