YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/271
KARAR NO : 2015/6422
KARAR TARİHİ : 06.05.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/09/2014
NUMARASI : 2014/1427-2014/572
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/09/2014 tarih ve 2014/1427-2014/572 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, asıl davada, 27.05.2009 tarihinde müvekkilinin eşi ile birlikte S.’deki işyerine gitmek için davalı kurum tarafından işletilen banliyö trenine binmek için gittiği A. G. Tren İstasyonunda hamile eşine yardım ettiği sırada trenin ani hareket etmesiyle raylar üzerine düştüğünü, iki bacağının diz altından feci şekilde koptuğunu, müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını, bu olay sonrasında 10 adet ameliyat geçirerek tedavi olduğunu, % 86 oranında malul kaldığını, Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2009/500 Esas, 2011/242 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılamada davalı kurumun kusurlu olduğunun tespit edildiğini ileri sürerek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 13.500,00 TL kalıcı iş göremezlik tazminatının, protez gideri için 500,00 TL, 9 aylık bakıcı ücreti için 500,00 TL ile 500 TL taksi ücreti ve diğer maddi zararlarının kaza tarihi olan 27.05.2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş olup, davasını 92.189,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 2.500 TL bakıcı gideri tazminatı, 1.666,00 TL protez masrafı ve 500 TL taksi gideri olarak ıslah etmiş; birleşen davada ise; bakiye 27.687,00 TL bakıcı giderinin 27.05.2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının Gülveren Tren İstasyonununda trene geç kaldığı halde binmek istemesi üzerine kazanın meydana geldiğini, olayda davacının % 100 kusurlu olduğunu, 4. Asliye Ticaret Mahkemesinde manevi tazminat davasının yargılamasında, davacının % 80 oranında kusurlu olduğunun tespit edildiğini, % 20 kusuru da kabul etmediklerini, davacının bakıcıya ihtiyacı olduğu, ulaşımını taksi ile sağladığı iddialarını da kabul etmediklerini, protezleri de Sosyal Güvenlik Kurumundan alması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının AÜTF Adli Tıp ABD Başkanlığının 27.10.2010 tarihli raporuna göre olay nedeniyle Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü esas alınarak vücut genel çalışma gücünü %86 oranında kaybettiğinin tespit edildiği, 21.11.2013 tarihli raporunda da Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğünün 15. maddesi gereğince sürekli bakıcıya muhtaç olduğunun tespit edilmiş olduğu, yine Ankara 4 Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2009/500 esas 2011/242 karar sayılı dosyasında İTÜ Ulaştırma Anabilim Dalı Bölümünden seçilen bilirkişi kurulundan alınan raporda; olayda davalı kurumun % 20 oranında kusurlu olduğunun tespit edildiği, kusur raporunun oluşa uygun olması nedeniyle mahkemece itibar edildiği, buna göre sürekli, kısmi iş göremezlik gerçek zararının 92.189,62 TL olduğu, bakıcı giderine yönelik zararının 60.374,56 TL olduğu, davacının bakıcı giderinin asıl davada 2.500 TL, birleşen davada 27.680,00 TL olmasına göre bu miktarın bilirkişice tespit edilen miktarın içinde kaldığı, davacı gibi travmatik vakalarda silikon liner pin sistemli protezin kullanılması gerektiği, diğer tip protezlerin bacakta incelme ve uyumsuzluk yapabileceği, serbest piyasaya göre bu protezin tanesinin 5.000 TL olduğunun tespit edildiği, davacının sağ ve sol olarak kullanması gerekmekle ibraz ettiği 8.126,00 TL’lik protez fatura bedelinin bilirkişice tespit edilen bedelle uyumlu olduğu, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından 2.295,46 TL ödenmekle bakiye zararın 5.830,54 TL olduğu, davalı kusuruna isabet eden meblağın ise 1.166,00 TL olduğu, davacı tarafın hastaneye gidip gelirken taksi ile gittiğinden bahisle 500 TL talep ettiği, kusur oranına göre 100 TL’nin kabulü gerektiği gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulü ile 92.189,00 TL iş göremezlik tazminatının, 2.500 TL bakıcı giderinin, 1.166 TL protez giderinin ve 100 TL taksi giderinin 27.05.2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, birleşen davanın ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4.442,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.