YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2703
KARAR NO : 2015/7591
KARAR TARİHİ : 03.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 40. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2014/67-2014/117
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 40. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18/03/2014 tarih ve 2014/67-2014/117 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili Sabahattin’in hissedarı olduğu diğer davacı şirketin G. Bankasına yaptığı kredi başvurusunun davacı Sabahattin’in kara listede bulunduğu gerekçesiyle reddedildiğini, davalı bankanın M.Bankası’na yaptığı hatalı risk bildirimi neticesinde müvekkilinin kara listeye alındığını, müvekkillerinin ticari itibarının zedelendiğini, davalı bankanın ağır kusuru nedeniyle müvekkillerinin maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek şimdilik, S.. S.. için 1.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi ve diğer davacı şirket için 10.000,00 TL maddi tazminatın avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların zararlarını ispat edemediklerini, davacıların maddi zararının olmadığını, davacı Sabahattin’in başvurusuna istinaden M. Bankasındaki kaydın derhal düzeltildiğini, davacı Sabahattin’in itibarının zedelenmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan inceleme ve tüm dosya kapsamına göre; davalı bankanın davacı Sabahattin ile ilgisi bulunmayan bir kredi nedeni ile Merkez Bankasına bildirimde bulunmasının davalının ağır kusurunu teşkil ettiği, davacı Sabahattin’in davalıdan manevi tazminat talep etme hakkı bulunduğu, Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmü, eylemin ağırlığı ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak manevi tazminat miktarının belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile ; davacılar tarafından açılan maddi tazminat talebi konusunda hüküm tesisine yer olmadığına; davacı S.. S.. tarafından açılan manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 5.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 22.06.2010 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacı S.. S..’ya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 257,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 03/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.