Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2702 E. 2015/9752 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2702
KARAR NO : 2015/9752
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : SÖKE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/07/2014
NUMARASI : 2010/139-2014/390

Taraflar arasında görülen davada Söke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/07/2014 gün ve 2010/139-2014/390 sayılı kararı red-bozan Daire’nin 17/12/2014 gün ve 2014/13409-2014/19959 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacılar vekili; davacıların murisinin Almanya’da çalıştığını ve birikimlerini davalı bankanın Söke Şubesi’nde değerlendirdiğini, davalı bankanın personeli M. Y.nin bankada usulsüz işlemler gerçekleştirerek zimmetine para geçirdiğinin öğrenildiğini, murisin zararının davalı bankaca giderilmediğini ileri sürerek; 9000 USD, 6961 EURO ve 6.300,00 TL’nin temerrüt faizi ile birlikte ödenmesini, 3.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 5.211,02 EURO ve 9.000 USD alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek devlet bankalarının bir yıl vadeli döviz mevduatına uyguladığı değişen oranlardaki en yüksek mevduat faizi ile birlikte tahsil tarihindeki TCMB efektif satış kuru üzerinden TL karşılığının tahsiline, 6.300,00 TL’nin dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile tahsiline, fazlaya ilişkin istem ile manevi tazminat taleplerinin reddine dair verilen kararın davalı vekili ve katılma yoluyla davacılar vekilince temyizi üzerine dairemizce davacılar vekilinin temyiz isteminin reddine, davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün davalı yararına bozulmasına karar verilmiştir.
Davacılar vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve Dairemizce bozma ilamında 13.12.2013 tarihli Jandarma Kriminal Raporundaki (1) ve (2) numaralı tanımlamalar karıştırılmak suretiyle yanlış değerlendirme sonucu 6.200 USD bedelli 03.08.2007 tarihli dekont üzerindeki imzanın murisin eli ürünü olmadığı kabulüyle verilen kararın doğru olmadığı ifade edilerek, Jandarma Kriminal Raporundaki 6.200 USD bedelli 03.08.2007 tarihli dekont üzerindeki imzanın murisin eli ürünü olduğuna dair belirleme nazara alınarak karar verilmesi gerektiğinin belirtilmesine, Dairemiz bozma ilamına uyulması halinde de mahkemece davalı banka çalışanı M. Y.’nin yargılandığı ceza dosyası ve delillerin imza incelemesine yönelik kriminal raporları ile birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilecek olmasına göre, davacılar vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.