Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2667 E. 2015/9767 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2667
KARAR NO : 2015/9767
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 24. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2013/724-2014/70

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 24. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/02/2014 gün ve 2013/724 – 2014/70 sayılı kararı bozan Daire’nin 05/12/2014 gün ve 2014/13132 – 2014/19143 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili, davalının müvekkilinden para tahsil edip, iade etmemesi nedeniyle Almanya Düsseldorf Eyalet Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nde davalı aleyhine dava açıldığını, mahkemece verilen 23.04.2010 tarih ve 10 O 387/10 sayılı kararda, davalıların davacıya müteselsil borçlu olarak 31.495,58 Euro ana parayı 02.02.2010 tarihinden itibaren baz faize ek %5 faiziyle birlikte ödemesine karar verildiğini ve kararın 01.09.2011 tarihinde kesinleştiğini ileri sürerek, yabancı mahkeme ilamının tanıması ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, tenfizi istenen ilamın MÖHUK’un aradığı şartları taşıdığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile Almanya Düsseldorf Eyalet Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nin 10 O 387/09 sayılı ilamının Türkiye’de tanınmasına ve tenfizine dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekili vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.