YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2614
KARAR NO : 2015/7813
KARAR TARİHİ : 05.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2014
NUMARASI : 2014/344-2014/406
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2014 tarih ve 2014/344-2014/406 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “E.i F.”, “F.l”, “ F. Ye Formda Kal”, “Fit” ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının ise “fitlif formda kalmanın en doğal hali” ibareli 5, 29, 30 ve 32. sınıf ürünleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, iltibas vakıasına dayanarak başvurunun reddi istemi ile itirazda bulunduklarını, itirazlarının reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, başvurunun tescilinin müvekkilinin “F.” ve “F. “esas ve ayırt edici unsurlu markaları ile iltibasa sebebiyet vereceğini ileri sürerek, YİDK kararının iptali ile davalı adına tescil edilen markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE ve şirket vekilleri, davacı markaları ile başvuruya konu işaretin farklı olduğunu, bu nedenle ortalama tüketicileri iltibasa düşürmesinin mümkün olmadığını savunarak, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının “F.” ve “F.” ibareli markalarıyla davalının “f. f.da kalmanın en doğal hali” ibare ve biçimli başvurularının konusu olan işaretler arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, davacının tasarım tesciline dayanarak davalı başvurusunun tescilini engelleme olanağı da bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 05/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.