YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2605
KARAR NO : 2015/7622
KARAR TARİHİ : 03.06.2015
MAHKEMESİ : MALATYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/12/2014
NUMARASI : 2014/797-2014/1570
Taraflar arasında görülen davada Malatya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/12/2014 tarih ve 2014/797-2014/1570 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı bankadan kullanmış olduğu ticari taşıt kredisi nedeniyle kendisinden haksız olarak tahsil edilen komisyon ve dosya masrafı adı altında 1.275,00 TL’nin belirsiz alacak davası kapsamında iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiş; 23/10/2014 tarihli celsede vermiş olduğu beyanında talep sonucunu ıslah ederek 6.784,81 TL’ye yükselttiğini bildirmiştir.
Davalı taraf, usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, somut olayda davacıya kullandırılan sabit faizli ticari kredi kapsamında, 5.788,09 TL proje komisyon ücreti ve 996,72 TL ekspertiz ücreti adı altında tahsilat yapıldığı, alınan bu bedelin davacı açısından sözleşmeye yazılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiği ve yazılmamış sayılan bu kalemlerin de, davalı bankaca tahsil edilmiş olmasının genel işlem şartına açıkça aykırı olduğu kabul edilerek, davacıya iadesi gerekeceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ticari taşıt kredisi kullandırımı esnasında davacıdan tahsil edilen komisyon ve dosya masrafı tutarının iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacıdan kesilen komisyon tutarına ilişkin sözleşmedeki şartın genel işlem koşullarına aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, mahkemece bu yönde bir bedel tahsil edileceğine dair taraflar arasındaki sözleşmede bulunan hükmün TBK’nın 20-25. madde hükümleri gereğince genel işlem şartlarına aykırı bulunduğu belirtilmiş ise de, dava konusu genel kredi sözleşmesi 26/06/2008 tarihli olup TBK’nın yürürlük tarihinden evvel akdedilmiş olmakla, somut olaya TBK hükümlerinin uygulanması doğru görülmemiştir. Bu durumda, mahkemece bu hususta emsal banka uygulamaları da araştırılıp uyuşmazlık konusu bedelin kredi müşterilerinden tahsiline dair teamül bulunup bulunmadığı ve varsa diğer bankalarca hangi oranda komisyon ücreti tahakkuk ettirildiği ve buna göre davalı banka uygulamasının yerinde olup olmadığı
konularında bankacılık konusunda uzman bilirkişi heyetinden rapor alınarak sonucuna göre karar tesisi gerekirken, eksik incelemeye dayalı karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 03/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.