YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2603
KARAR NO : 2015/8237
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
MAHKEMESİ : KADINHANI ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/05/2014
NUMARASI : 2013/65-2014/99
Taraflar arasında görülen davada Kadınhanı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/05/2014 tarih ve 2013/65-2014/99 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin D4 belgesi ile otobüs işletmemeciliği , yolcu taşımacılığı, öğrenci taşımacılığı vb. faaliyetlerde bulunan “Ö. T.” isimli şirketin kurucusu olduğunu, müvekkilinin davalı S.. S.. ile taşıt sözleşmesi imzalayarak 42 S 6523 plakalı aracın D4 yetki belgesi ile çalışmaya başladığını, daha sonra aracın davalı S.. S.. tarafından oğlu S.. S..’ın üzerine devredildiğini, müvekkilinin davalı S.. S.. ile de taşıt sözleşmesi imzaladığını ancak tarafların tek taraflı olarak bu sözleşmeyi feshetme hakkı olduğu için müvekkilinin fesih hakkını kullanarak taşıt sözleşmesini feshettiğini, bu fesihten sonra davalıların “Ö. T.” amblemini …. plakalı araç üzerinde kullanmaya devam ettiklerini, ayrıca davalı S.. S..’ın “Ö. T.” adına çalışmakta iken üniversite öğrencisi bir kızı rahatsız ettiğini, müvekkilinin bu olayla adeta yıkıldığını, müvekkilinin yaşanan bu olay yüzünden büyük bir prestij kaybına uğradığını, müşterisinin gözünde itibarının zedelendiğini ileri sürerek müvekkiline ait “Ö. T.” isimli ticaret unvanının araç üzerinde kullanılmaması açısından el atmanın önlenmesine karar verilmesini ve 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı S.. S.. vekili, davacının taciz iddiasının gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı S.. S.., davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, manevi tazminat davasının konusunu hukukça korunan kişisel değerlerin oluşturduğu, kişilik haklarına saldırı niteliği taşıyan kusurlu bir eyleminin aleyhine dava açılan kişi tarafından gerçekleştirildiğinin sabit olması gerektiği, davacının manevi tazminat davasının koşullarının oluşmadığı ve davacının manen zarara uğradığının ispatlanamadı, davalıların araçları üzerinde yer alan amblemi kaldırıldığının taraflarca kabul edildiği gerekçesiyle manevi tazminat davasının reddine, elatmanın önlenmesi davasında karar verilmesine yer olamadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.