Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2558 E. 2015/9770 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2558
KARAR NO : 2015/9770
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/05/2014
NUMARASI : 2013/291-2014/149

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/05/2014 gün ve 2013/291-2014/149 sayılı kararı onayan Daire’nin 08/12/2014 gün ve 2014/13388-2014/19165 sayılı kararı aleyhinde davalı Banka vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin 1999 yılında davalı TMSF’ye devrinden önce E.. A.. İstanbul B.Şubesi’nde 20.000 USD meblağlı müşterek hesap açtıklarını, davalı TMSF tarafından bankaya el konulması üzerine davacıların yatırdıkları paranın iadesi için yaptıkları başvuruların sonuçsuz kaldığını, E.. A.. ile E. Off Shore Ltd. Şti’nin organik bağ içinde çalıştıklarını, dolayısıyla E. A.Ş’nin de davalı Banka ile birleşmesi nedeniyle müvekkilinin yatırdığı mevduatın ödenmesinden sorumlu olduğunu ileri sürerek, 20.000 USD’nin paranın yatırıldığı tarihten itibaren avans faiziyle (dövize uygulanan faiziyle) birlikte müştereken ve müteselsilen davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı İNG Bank A.Ş. ve TMSF vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı İNG Bank A.Ş. aleyhine açılan davanın kabulü ile 20.000 USD’nin 01.12.1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte davalı Banka’dan tahsiline, davalı TMSF yönünden açılan davanın görevsizlik nedeniyle usulden reddine dair kararın davalı Banka vekilince temyizi üzerine Dairemizce onanmasına karar verilmiştir.
Davalı Banka vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı Banka vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Banka vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.