YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2553
KARAR NO : 2015/8250
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2014/75-2014/116
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 tarih ve 2014/75-2014/116 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve fer’i müdahil vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 16/12/1999 tarihinde 24.400 USD miktarındaki parasını davalı bankanın İ. Şubesi’ne 3 aylık mevduat hesabına yatırdığını, daha sonra şube yetkilileri ve çalışanları tarafından paranın kendi bankaları olan E. Bank A.Ş.’nin güvencesi altında bulunan E. Bank O. Ltd.’de değerlendirmesi yönündeki yönlendirme ve iknaları sonucunda 3 aylık vadenin bozularak 20/12/1999 tarihi itibariyle 24.400,00 USD’nin karşılığı olan 12.993,00 TL’nin bankaya yatırıldığını, E. Bank A.Ş.’nin 22/12/1999 tarihinde TMSF’ye devredilmesinden sonra müvekkilinin parasının geri ödenmediği ileri sürerek 12.993,00 TL’nin 22/12/1999 tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının talep ettiği paranın kendisinin imzaladığı 20/12/1999 tarihli talimat ile E. Bank O. Ltd. ‘ye havale edildiği, müvekkili banka ile E. Bank O. Ltd.’nin farklı tüzel kişiliklere sahip olduğu, bu nedenle müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, müvekkili bankanın E. Bank O.Ltd. nezdinde ki mevduatlar için herhangi bir garantisinin de bulunmadığını, davacının parasını E. Bank O. Ltd. gönderdiğinin bilincinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının E. Bank A.Ş. İ.Şubesi’ndeki hesabında bulunan 12.993,00 TL’nin dava dışı E. O. Ltd.’ye havale edildiği, yapılan işlemin havale görünümlü mevduat toplama işlemi olduğu, gerçekte söz konusu paranın kıyı bankasına aktarılmadığı, TMSF tarafından bankaya el konulduğu tarihte davacıya ait mevduatın E. Bank A.Ş.’nin bünyesinde bulunduğu, bir güven kurumu olan bankanın çıkar sağlamak amaçlı olarak davacıyı E. O. Ltd.’de hesap açmaya yönlendirdiği, bu nedenle davacının parasının faiziyle birlikte iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 12.993,00’TL nin 22/12/1999 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalı İNG banktan tahsil edilerek davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili ve feri müdahil vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ve feri müdahil vekillerinin aşağıdaki bent dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, 5411 sayılı Kanun’un 140. maddesi uyarınca Fon ve Fon’a devrolunan bankalar her türlü vergi, resim ve harçlar ile hükmolunan mali yükümlülüklerden muaf tutulmuştur. Davalı bankanın da Fon’a devrolunan E. AŞ’yi satış suretiyle devralmış olması nedeniyle, bu alacak yönünden, harçtan muaf olmasına rağmen mahkemece harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiş, hükmün bu yönden bozulması gerekmiş ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ve feri müdahil vekillerinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle, kararın hüküm fıkrasının 2. maddesinin tamamının hükümden çıkartılarak yerine “Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacının peşin olarak yatırdığı 175,40 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istemi halinde davacıya iadesine”, ibaresinin eklenmesine, 5. maddenin hüküm fıkrasından çıkartılmasına kararın düzeltilmiş bu şekli ile düzeltilerek ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.