YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2539
KARAR NO : 2015/7874
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/09/2014
NUMARASI : 2012/85-2014/193
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/09/2014 tarih ve 2012/85-2014/193 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin tekstil sektöründe K. markasıyla faaliyet gösterdiğini, ürettiği ürünlere ilişkin tasarım tescillerinin bulunduğunu, müvekkilinin tescilli tasarımına konu ürünün D. Q. markası altında davalılar tarafından üretilip satıldığını, bu durumun öğrenilmesi sonrasında müvekkilince İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2012/4 D.iş sayılı dosyasında delil tespiti yaptırıldığını, alınan rapor uyarınca davalıların müvekkilinin tescilli tasarımına konu eteğin ayniyet derecesinde benzerini sattığının belirlendiği, gerçek kişi davalıların ise davalı şirketin ortağı ve yöneticileri olduğunu, davalıların eylemleri nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek davalıların tasarım hakkına tecavüzünün ve haksız rekabetinin tespiti ve men’ine 554 sayılı KHK’nın 52/a maddesi gereğince 10.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tespit tarihi olan 20.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacılar vekili, gerçek kişi müvekkillerine bu davada husumet yöneltilemeyeceğini, dava dilekçesinde dayanılan tespit bilirkişisi raporuna müvekkilince itiraz edildiğini, bu dosyada alınan raporun ve tutanağın hükme esas alınamayacağını, dava konusu ürünün müvekkilinin iş yerinde satıldığına dair dosyada delil bulunmadığını, davacı tarafından ibraz edilen faturaların bu hususu kanıtlamaya yeterli olmadığını savunarak davanın reddini istemiş, karşı davasında davacı-karşı davalı adına TPE nezdinde 2012/05540-28 noda tescilli etek tasarımının yeni ve ayırt edici olmadığını ileri sürerek söz konusu tasarım tescilinin hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasıflarının bulunduğu, davalı-karşı davacı tarafından sunulan belgelerden tasarım tescili öncesinde tasarıma konu ürünün umuma arz edildiği hususu ile tasarımın harcıalem nitelikte olduğunun ispatlanamadığı, bu nedenle açılan karşı davanın reddinin gerektiği, davalı-karşı davacının iş yerinde tespitte ele geçen ürünlerin davacı-karşı davalının tescilli tasarımına konu ürünlerle belirgin bir şekilde benzerlik taşıdığı, bu durumun davacı-karşı davalının tasarımdan kaynaklı haklarına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiği, gerçek kişi davalılardan T.. İ..’ın şadece davalı-karşı davacı şirketin ortağı olduğu, şirketi idare ve temsile yetkisinin bulunmadığı, bu nedenle bu kişiye husumet yöneltilemeyeceği, diğer davalının ise idare ve temsile yetkili olduğu, bu nedenle sorumluluğunun bulunduğu gerekçesiyle karşı davanın reddine, asıl davada; davalı T.. İ.. hakkındaki davanın reddine, diğer davalılar hakkındaki davanın kısmen kabulüyle İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2012/4 D.iş dosyasında tespiti yapılan D. Q. markalı eteğin satılması eyleminin tasarım hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğinin tespiti ve men’ine, bu eylem nedeniyle 3.375,00 TL maddi, 7.500,00 TL manevi tazminatın 20.01.2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte bu davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 557,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı – karşı davalıdan alınmasına, davalı – karşı davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.