Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2425 E. 2015/7875 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2425
KARAR NO : 2015/7875
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/11/2014
NUMARASI : 2012/24-2014/258

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/11/2014 tarih ve 2012/24-2014/258 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı N.. T.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten Sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin lokanta sektöründe faaliyet gösterdiğini, adına 29, 30, 43. sınıflarda tescilli “S. K.+şekil” ibareli markalarının bulunduğunu, müvekkilinin sektöründe tanındığını, 120 civarında bayiden oluşan ağıyla hizmet verdiğini, davalılardan B.. S..’in 2008/41826 sayılı “G. S. S. K.+ şekil” ibareli marka tescil başvurusunun müvekkilinin itirazı üzerine reddedildiğini, buna rağmen diğer davalı adına kayıtlı İ. Sanayi. Sit. Sos. Tes. No: 34, Ümraniye/İstanbul adresinde bulunan iş yerinde müvekkiline ait markayı ve müvekkilinin itirazı üzerine reddedilen başvuruya konu markayı kullanıldığını, bu nedenle Kartal Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2011/102 D.iş sayılı dosyasında delil tespiti yaptırıp rapor alındığını ileri sürerek davalıların müvekkilinin marka hakkına tecavüzünün tespiti ve men’ine, fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla yoksun kalınan kar nedeniyle 5.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, tecavüzün sonuçlarının ortadan kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, 18.6.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 15.943,42 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı B.. S.. tebligata rağmen cevap vermemiş, duruşmalara iştirak etmemiştir.
Davalı N.. T.. vekili müvekkilinin TPE nezdinde 2002/26847 noda tescilil “G. S. S. K.+şekil” ibareli markayı franchise sözleşmesi uyarınca kullandığını, davacının markasına yönelik tecavüzünün bulunmadığını, diğer davalıyı tanımadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının kullanımının savunmasında belirttiği şekliyle “G.S. S. K.+şekil” şeklinde olmadığı, yapılan tespitle belirlendiği gibi “S. K.” “G. S. S. K.” şeklinde olduğu, bu kullanımın franchise sözleşmesine uygun yasal bir kullanım olmadığı ve davacının marka hakkına tecavüz teşkil ettiği, davacının zararının tespiti için bilirkişi raporu alındığı, diğer davalı B.. S.. yönünden davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle davalı B.. S.. hakkında açılan davanın reddine, davalı N.. T.. hakkında açılan davanın kabulüyle davalının davacı tarafın marka hakkına tecavüzünün tespiti ve men’ine, tecavüz teşkil eden araç gereç ve eşyaların toplatılarak el konulmasına, 15.943,42 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalı N.. T..’den tahsiline, hükmedilen maddi tazminatın 5.000,00 TL’lik kısmı ile manevi tazminata dava tarihinden, maddi tazminatın geri kalan kısmına ıslah tarihi olan 23.06.2014 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı N.. T.. vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı N.. T.. vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ve davalı N.. T.. vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.072,99 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı N.. T..’den alınmasına, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.