YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2417
KARAR NO : 2015/9720
KARAR TARİHİ : 01.10.2015
MAHKEMESİ : KAYNARCA ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2011/89-2012/212
Taraflar arasında görülen davada Kaynarca Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/11/2012 gün ve 2011/89-2012/212 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire’nin 12/09/2014 gün ve 2013/8075-2014/13678 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin kendisine ait araçla sözlü taşıma sözleşmesine dayalı olarak davalıya taşıma hizmeti verdiğini, ancak davalının taşıma ücretini ödemediğini, taşıma ücretinin tahsili için başlatılan takibe de haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, davalının itirazının iptaline ve icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin imzalamış olduğu taşıma sözleşmesi gereğince ürünlerini dava dışı şirkete taşıttırdığını ve ücreti de bu şirkete ödediğini, kaldı ki davacının müvekkiline yönelik olarak keşide ettiği bir faturanın da bulunmadığını savunarak, davanın reddini ve davacının kötüniyet tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Mahkemece, her ne kadar davacı tarafından davalı aleyhine taşıma ücretinin tahsili için icra takibi başlatılmış ise de davacının herhangi bir alacağının varlığını kanıtlayamadığı, davacı ile davalı arasında ticari bir ilişkinin tespit edilemediği, davacının icra takibini kötüniyetle yaptığına dair bir kanıya varılmadığı gerekçesiyle davanın ve davalının kötüniyet tazminatı talebinin reddine dair verilen karar taraf vekilleri tarafından temyizi üzerine Dairemizin 12.09.2014 tarihli kararı ile düzeltilerek onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.