YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2385
KARAR NO : 2015/7864
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

MAHKEMESİ : SOMA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TARİHİ : 01/10/2014
NUMARASI : 2013/344-2014/334

Taraflar arasında görülen davada Soma 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/10/2014 tarih ve 2013/344-2014/334 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin müdürü ve ortağı olan davalı M.. D.. aleyhine “şirket hakkında vergi cezasına sebep olduğu” gerekçesiyle açtıkları azil davasında müdürün davanın akim kalması amacıyla istifa ettiğini, mahkemenin davalıyı haksız bularak yargılama giderlerini karşı taraf üzerinde bıraktığını, haksızlığı hüküm altına alınan davalının 23.09.2013 tarihli kararla yeniden müdür seçildiğini, bu kararın yasaya aykırılık taşıdığını ileri sürerek davalı M.. D..’nun müdürlükten azlini ve müdür atanmasına ilişkin kararın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, dava konusu edilen kararda müvekkili M.. D.. ile birlikte 3 kişinin daha şirket temsilcisi olarak atandığını, 4 yöneticinin de müşterek imzalı olarak temsil yetkisinin bulunduğunu, dava dilekçesinde bahsi geçen davada müvekkilinin istifası nedeniyle davanın konusuz kaldığını, mahkemenin müvekkilini haksız bulduğu iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davacının davete rağmen toplantılara katılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının TTK’da sayılan iptal sebeplerinin gerçekleştiği iddiasında bulunmadığı, kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği halde toplantıya katılıp muhalefet şerhini tutanağa geçirmediği, toplantı için yeterli sayıya ulaşıldığı, kararların yeterli çoğunlukla alındığı, davacının Türk Ticaret Kanununda iptal davası açmak için sayılan şartları taşımadığı, şirkete kesilen vergi cezalarının çok büyük bir çoğunluğunun doğduğu dönemde davalı M.. D..’nun şirketi temsile yetkili olmadığı, iptali istenen kararda dört ortağın müştereken şirket temsilcisi seçildiği, kararın iyi niyet kurallarına aykırı olduğunun da ileri sürülemeyeceği, iptal talebi hakkında verilecek hükmün azil talebini konusuz bırakabileceği, bu nedenle karar iptali davasının kesinleşmesinin beklenmesinin uygun olacağı gerekçesiyle davacının genel kurul kararının iptali yönündeki talebinin reddine, davalı M.. D..’nun müdürler kurulu başkanlığından azli talebinin tefriki ile ayrı bir esasa kaydedilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Davacı tarafından dava dilekçesinde genel kurul kararının iptalinin yanında davalı M.. D..’nun şirket müdürlüğünden azli de talep edilmiş, mahkemece genel kurul kararının iptali talebinin reddi ile birlikte azil talebinin tefrikine ve başka bir esasa kaydına karar verilmiştir. Azil talebinin tefrikine ilişkin karara yönelik temyiz itirazlarının işbu dosyada incelenme imkânının bulunmamasına ve ancak tefrik edilen dosyada incelenebilecek olmasına göre davacı vekilinin tefrik kararına yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesinde; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin tefrik kararına yönelik temyiz itirazları dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin, mahkemece verilen “azil talebinin tefrikine ve başka bir esasa kaydına” dair karara yönelik temyiz isteminin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin tefrik kararına yönelik temyiz itirazlarının dışındaki bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.