Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2376 E. 2015/9729 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2376
KARAR NO : 2015/9729
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 35. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/11/2012
NUMARASI : 2011/443-2012/280

Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 35. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12/11/2012 gün ve 2011/443-2012/280 sayılı kararı Bozan Daire’nin 12/09/2014 gün ve 2013/8410-2014/13675 sayılı kararı aleyhinde Davalı Banka vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Y. Çankaya Şubesi’ne toplam 18.058,31 TL’yi vadeli olarak yatırdığını, herhangi bir yazılı talimat olmadan paranın off-shore hesabına aktarıldığını, davalı banka görevlilerince müvekkiline banka cüzdanının verildiğini ve paranın Y.S. O. Bank adlı bankaya yatırılacağı konusunda hiçbir bilgi verilmediğini, davalı banka yetkililerinin müşteriyi daha kolay kandırmak için aynı isim ve logoyu kullandıklarını, bankaya el konulmasından sonra müvekkilinin parasını alamadığını, yapılan işlemin haksız fiil niteliğinde bulunduğunu ileri sürerek, 19.512,87 TL’nin vade sonundan itibaren fiili ödeme tarihine kadar işleyecek akdi faizden az olmamak üzere temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka ve ihbar olunan TMSF vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 19.517,87 TL’nin dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun’un 2/2. maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karar davalı banka ve ihbar olunan TMSF vekili ile katılma yoluyla davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 12.09.2014 tarihli kararı ile bozulmuştur.
Davalı banka vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı banka vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Banka vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğle karar verildi.