YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2217
KARAR NO : 2015/7877
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. FİKRÎ VE SINAÎ
HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/12/2014
NUMARASI : 2012/58-2014/241
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04.12.2014 tarih ve 2012/58-2014/241 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin kendisine ait internet sitesi üzerinden ünlü markaların bu arada müvekkiline ait “d. d., c.w.c.w. w.” ibareli markaların aynı veya benzeri markaları taşıyan ürünleri sattığını, bu durumun Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2011/47 D.iş esas sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporuyla tespit edildiğini, davalının müvekkilinin marka hakkına tecavüzünün yanında müvekkilinin ürünlerinde kullandığı ambalajlarını da taklit ettiğini bu durumun haksız rekabet oluşturduğunu ileri sürerek davalının müvekkilinin marka hakkına tecavüzünün ve haksız rekabetinin tespiti ve men’ine, fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi, 10,000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilince kullanılan “o. c. w.” ibareli markaya yönelik marka tescil başvurusunda bulunulduğunu, bu doğrultuda markanın davanın devamı esnasında müvekkili adına tescil edildiğini, müvekkilinin kullandığı ambalajların davacı ambalajlarıyla benzer olmadığını, davacının tescilli ambalaj tasarımının da bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı ürünlerinde kullanılan “o. c. w.” ibareli markanın davacıya ait “D.c.w. w.” markasıyla iltibasa mahal verir düzeyde benzer olduğunun ileri sürüldüğü, dava sırasında 07.03.2012 tarihli başvuru neticesinde davalının bu markayı adına tescil ettirdiği, tescilli markanın kullanımının yasal sayılacağı, davacı markası ile davalı markası arasında iltibasa mahal verir düzeyde benzerliğin bulunmadığı, davalının dosyaya sunulan ürün ambalajları ve tespit dosyasında alınan bilirkişi raporu uyarınca davacıya ait ürünün ambalajının bariz bir şekilde benzerini kullandığı, bu durumun haksız rekabet oluşturduğu gerekçesiyle davacının marka hakkına tecavüze ilişkin taleplerinin reddine, benzer ambalaj kullanımının haksız rekabet oluşturduğunun tespiti ve önlenmesine, maddi tazminat taleplerinin reddi ile 7.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, hükmün ihamına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak; davacının reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10. ve 13. maddesi hükmüne aykırı olarak davalı yararına eksik vekalet ücreti taktir edilmesi doğru görülmemiş ise de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün anılan yönlerden davalı yararına HMK’nın 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının 7. bendinde yer alan “360 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “2.200,00 TL” ibaresinin, 8. bendinde yer alan “120 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “1.000,00 TL” ibaresinin karara yazılmak suretiyle kararın düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.