Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2216 E. 2015/8256 K. 15.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2216
KARAR NO : 2015/8256
KARAR TARİHİ : 15.06.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/11/2014
NUMARASI : 2013/133-2014/231

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 28/11/2014 tarih ve 2013/133-2014/231 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, çeyiz eşyaları ve mobilya sektöründe faaliyet gösteren müvekkilinin “şekil+K. ibareli hizmet markasının 31.10.1997 tarihinden beri tescilli olduğunu, aynı sektörde faaliyet gösteren K. Mobilya Cam İnşaat Oto Merkez İşl. San. Tic. Ltd. Şti.unvanı ile kurulan davalı şirketin mağaza ve tabelalarında müvekkilinin markalarını ve logosunu aynen kullandığını, reklam ve tanıtım faaliyetlerinde bulunduğunu, bu durumun müvekkilinin marka tescilinden doğan haklarına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek, davalının markaya müdahalesi suretiyle haksız rekabetinin tespiti ile markaya tecavüzünün önlenmesini, ticaret unvanının ticaret sicilinden terkinini, şimdilik 5.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın temerrüt faizi ile tahsilini ve hüküm özetinin ilanını talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile de 138.958,00 TL’nin tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin “A. K.” ibareli markanın 20. sınıfta tescili için başvuruda bulunduğunu, davacının markalarının 35. sınıfta yer alan hizmetler için tescil edildiğini, tarafların iştigal alanlarının farklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, 52.520,80 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, tazminatın 5.000 TL’lik bölümüne dava tarihinden, geri kalan bölümüne ıslah tarihi 15/07/2009 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi yürütülmesine, fazla talebin reddine dair karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.690,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.