Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2195 E. 2015/7895 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2195
KARAR NO : 2015/7895
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

MAHKEMESİ : ERZURUM 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/06/2014
NUMARASI : 2012/125-2014/556

Taraflar arasında görülen davada Erzurum 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/06/2014 tarih ve 2012/125-2014/556 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının asıl borçlu sıfatıyla imzaladığı 25/04/2006 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi ile 10.000 TL’lik kredi kullandığını, sözleşmede dava dışı H. K. ve L. Oto. Hay. Top. Tes. Nak. San. Paz. Ltd. Şti’nin kefaletinin bulunduğunu, gönderilen muacceliyet ihtarnamesine rağmen borcun ödenmediğini ileri sürerek şimdilik 7.500 TL alacağın tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 1.793,84 TL arttırarak 9.293,84 TL’nin temerrüt tarihi olan 16/11/2006 gününe kadar işlemiş akdi faizi ve ayrıca dava tarihine kadar işlenmiş olan temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu kredinin fiilen davacıya kullandırılmadığı, L. O. Şirketi’ne usulsüz bir biçimde aktarıldığı, davacı bankanın kendi işlem alanındaki usulsüzlüklerden kusur durumuna bakılmaksızın sorumlu olmasının gerekeceği ve kendi kusurundan dolayı lehine sonuç doğurmasının hukukun ilkelerine aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiş, ancak mahkemece 08/01/2015 tarihli ek karar ile, davacı vekilinin vermiş olduğu 08/01/2015 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olmadığı gerekçesiyle HMK’nın 346. maddesi gereğince temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Mahkemenin 08/01/2015 tarihli ek kararı davacı vekili tarafından temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan 08/01/2015 tarihli ek kararın ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.