YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2163
KARAR NO : 2015/7347
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : TURHAL 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2014/87-2014/210
Taraflar arasında görülen davada Turhal 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/05/2014 tarih ve 2014/87-2014/210 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı K.. T.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin oğlu B. A.’ın B. Eğitim ve Öğretim Ltd. Şti.’nin %10 hissesini almak için davalı şirket ve ortakları olan diğer davalılarla şifahi olarak anlaştığını, bu şifahi anlaşma sonucunda müvekkilinin hesabından davalı V.. S.. hesabına 80.000 TL virman edildiğini, ancak şirketin %10’unun 5 ay boyunca davacının oğlu B. A.’a devir edilmediğini ve bugüne kadar 53.000 TL’nin davalı Veyis ve Ercan tarafından nakit ve araba verilmek suretiyle müvekkiline iade edildiğini, geriye kalan 27.000 TL’nin ise halen ödenmediğini ileri sürerek 27.000 TL’nin V.. S.. hesabına ödendiği tarihten itibaren faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı K.. T.. vekili, müvekkilinin davalı şirketin ortağı iken 11.09.2007 tarihinde ortaklıktan ayrıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı V.. S.., davalı şirkete bağlı S. Dershanesi müdürü olarak görev yapmakta iken davacı N.. A..’ın, şirket ortaklarından E.. İ.. ve K.. T.. ile görüşerek oğlu adına şirket hissesi almak istediğini beyan ettiğini, yapılan görüşmeler neticesi şirketin %10 hissesinin 100.000 TL karşılığında devir edilmesinde mutabakata varıldığını, paranın 80.000 TL’sinin hemen ödendiğini, bu paranın 55.000 TL’nin kendi şahsi hesabına virman yapıldığını, 25.000 TL’nin ise E.. İ..’e elden verildiğini, bu paranın bir kısmının şirket borçlarının ödenmesinde kullanılıp bir kısmının da diğer davalı Kadir’in hesabına yatırıldığını, kendisinin üzerine düşen borcu ödediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı E.. İ.., ödenen paradan kendi payına düşen kısmı için davacı ile anlaştığını ve ödemede bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya göre, şirket ortağı davalılar yönünden ayrıca bir sorumluluk hukuki nedeni ileri sürülmediği, gönderilen paradan şirketin sorumlu olduğu gerekçesiyle 27.000 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı B.. Ş..’den tahsiline ve diğer davalılar V.. S.., E.. İ.. ve K.. T.. yönünden açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı K.. T.. vekili temyiz etmiştir.
Dava, şirkete ortak olmak için verilen paranın iadesine ilişkindir. Mahkemece yukarıda belirtilen gerekçe ile şirket ortakları davalılar K.. T.., V.. S.. ve E.. İ.. yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Adı geçen davalılardan sadece K.. T.. kendisini vekil aracılığıyla temsil ettirmiştir. Temyiz eden davalı K.. T.. yönünden dava reddedildiğine göre, bu davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru olmamış, hükmün temyiz eden davalı K.. T.. yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davalı K.. T.. vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı K.. T.. yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı K.. T..’e iadesine, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.