YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2128
KARAR NO : 2015/7387
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/09/2011
NUMARASI : 2010/192-2011/182
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/09/2011 tarih ve 2010/192-2011/182 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2008/69454 sayılı “Ş. T.+ŞEKİL” ibareli markanın tescili için başvuru yaptığını, müvekkilinin “T.” ibareli ve bu ibarenin kullanıldığı bir kısım markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın davalı Kurumun YİDK’nca “davalı şirketin 2002/13279 sayılı T. ibaresini içeren markasının itiraza konu mallar için tescilli olduğu” gerekçesiyle nihai olarak reddedildiğini, ancak düz yazıdan ibaret 2002/13279 sayılı markanın davalı şirket hakkında kazanılmış hak sağlamayacağını, müvekkili markaları ile dava konusu markanın iltibasa neden olacak derecede benzerlik içerdiğini, seri marka algısı oluşturacağını ileri sürerek TPE YİDK’nun 2010-M-3413 sayılı kararının iptalini, 2008/69454 sayılı markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, başvuruya konu markada yer alan ve benzerlik iddiasına konu olan “T.” ibaresini münhasıran içeren 2002/13279 sayılı markanın başvuru sahibi adına itiraza konu mallar için 2002 yılından bu yana tescilli olması hususu da dikkate alındığında, uyuşmazlık konusu markalar arasında karıştırılma olasılığının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, 2002/13279 sayılı marka uyarınca müvekkilinin kazanılmış hakkının bulunduğunu, “T.” ve “T. ibarelerinin birbirlerinden farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, markaların benzer olduğunu, ancak davalının da 2002/13279 sayılı olup aynı sınıf mallarda tescilli “TİO” ibareli markası nedeniyle kazanılmış hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.