YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2099
KARAR NO : 2015/7402
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/11/2014
NUMARASI : 2014/510-2014/422
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/11/2014 tarih ve 2014/510-2014/422 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Banka vekili ve fer’i müdahil T.. T.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankaya devrinden önce E. A.Ş’ye vadeli yatırdıkları paranın müvekkillerinin güveni kötüye kullanılarak ve iradeleri sakatlanarak alınan havale talimatıyla KKTC’de paravan olarak kurulan E.O. Ltd. adlı bankaya aktarıldığını ileri sürerek, 10.000,00 TL’nin 11.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Ing Bank A.Ş. vekili, banka ile E. O. Limited arasında hiçbir organik bağ bulunmadığını, husumet yöneltilemeyeceğini, dava zamanaşımının ve hak düşürücü sürenin dolduğunu, davacıların iradesinin sakatlanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Fer’i müdahiller T.. T.. vekili ve O. vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, hesap cüzdanı ve diğer kaynaklara göre yapılan dolandırıcılık eyleminden davalı bankanın sorumlu olduğu gerekçesiyle, açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili ve fer’i müdahil T.. T.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı bankanın sorumluluğunun BK’nın 41, 55 ve TTK’nın 336’ncı maddelerinden kaynaklanmasına, davacının zararının parasını O. bankasından tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren doğması nedeniyle zamanaşımı süresinin bu tarihten itibaren başlayacak bulunmasına göre, davalı banka vekili ile fer’i müdahil T.. T.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı banka vekili ile fer’i müdahil T.. T.. vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, temyiz eden fer’i müdahil T.. T.. harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı Banka’ya iadesine, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.