Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2098 E. 2015/8465 K. 18.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2098
KARAR NO : 2015/8465
KARAR TARİHİ : 18.06.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 4.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2014
NUMARASI : 2013/107-2014/82

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/04/2014 gün ve 2013/107-2014/82 sayılı kararı onayan Daire’nin 03/12/2014 gün ve 2014/11711-2014/18851 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 5. sınıfta tescilli B. ibareli marka tescilinin bulunduğunu, ayrıca 3. sınıftaki kozmetikler ile 5. sınıftaki ilaçlara ilişkin uluslararası tescillerinin bulunduğunu, B. markalı ürünlerin kullanıldığı ürünün dermokozmatik denilen bir ara ürün olduğunu, Sağlık Bakanlığı tarafından yapılan katagorizasyone göre bu ürünün banyo sırasında cilde uygulanan ve cildin nemlenmesini sağlayan yağ banyosu adını taşıdığını, bu ürünler ilgili olarak Sağlık Bakanlığı’ndan ruhsat alındığını, 1998 yılından bu yana B. markalı ürünlerin satıldığını, bu markanın Türkiye’de de müvekkili tarafından kullanıldığını ve tanıtıldığını, davalı tarafın davacıya ait markayı birebir kullanarak ve davacının¸ ürününü birebir kopyalayarak BA.Y.B. adı altında üretim ve satış yaptığını bu kullanımın kötü niyetli olduğunu, marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek markaya tecavüz ve haksız rekabetin tespitini, men’ini, ref’ini, 50.000 TL manevi tazminatın tahsilini, hükmün ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 03.12.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davalı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 08/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.