Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2078 E. 2015/8337 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2078
KARAR NO : 2015/8337
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

MAHKEMESİ : KADİRLİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2013/87-2013/125

Taraflar arasında görülen davada Kadirli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/03/2013 gün ve 2013/87-2013/125 sayılı kararı onayan Daire’nin 15.09.2014 gün ve 2014/2905-2014/13785 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının yönetim kurulu üyeliklerini yaptığı E. T. Sanayi ve Ticaret A.Ş’ye sattığı buğdayın ücretini alamadığını, takibin kesinleşmesini müteakip borçlu şirketin taşınmazlarına haciz konulduğunu, taşınmazların ipotekli de olması nedeniyle satışından elde edilen bedellerin bankaya ödendiğini, sıra cetveline itiraz davalarının reddedilerek 2010 yılında kesinleştiğini, yaptıkları icra takibinin yenilenmesine rağmen alacaklarının menkul ve gayrimenkul malı bulunmayan şirketten tahsili imkanının kalmadığını, TTK’nın 336’ncı maddesi uyarınca yönetim kurulu üyelerinin kasten veya ihmalen vazifelerini ihlal etmeleri halinde şirket ve ortaklarının dışında şirket alacaklılarına karşı da sorumluluğunun bulunduğunu, yönetim kurulu üyesi davalı İ.. Ö..’nın 26.06.2003 tarihinde şirket adına G.Bankası M. Şubesi’nden çektiği krediye şirket yetkililerinin kefil olduğu ve şirket taşınmazlarının bu kredi teminatı olarak ipotek edildiğini, müvekkilinin buğdayı “açığa dökme” tabir edilen şekilde sattığını, borçlu şirketin yurtdışı krediyi çekmesinden sonra ticari faaliyetini sürdüremediğini, davalıların şirketin mali durumunu ve müvekkiline buğday ücretini ödeyemeyeceklerini bildikleri halde kasten buğdayı satın alarak müvekkilini zarara soktuklarını ileri sürerek TTK’nın 336/5 maddesi gereğince Kozan İcra Müdürlüğü’nün 2010/3179 Esas sayılı dosyasındaki şirket borçlarından müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmalarına, bu borcun yasal faizi ve ferileri ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 16/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.