YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2046
KARAR NO : 2015/8356
KARAR TARİHİ : 16.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) ANADOLU 13. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2013/179-2014/53
Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) Anadolu 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/02/2014 gün ve 2013/179-2014/53 sayılı kararı bozan Daire’nin 20/10/2014 gün ve 2014/8854-2014/15962 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların dava dışı S.. Limited Şirketi’ne % 50’şer hisse ile ortak olduklarını, 2011 yılının Temmuz ayında kurulan şirketin müdürlüğüne davalının atandığını, şirketin ana sözleşmesini davalının babası İ.M.’nun hazırladığını ve müvekkilinin de içeriğini bilmeden sözleşmeyi imzaladığını, şirketin tüm harcamalarının müvekkili tarafından karşılandığını, bunlar için İ.M.’ya 590.000 TL ödendiğini, İ. M.’ya verilen paraların daha önceki 50.000 TL ile birlikte 640.000 TL’ye ulaştığını, davalının müvekkilini işten uzak tutmaya çalışıldığını, vaadedilen iki adet iş makinesinin şirkete devredilmediğini, şirketin kuruluşunun sekiz ay geçmesine rağmen üç ocaktan sadece bir tanesinin kısmen işletildiğini, işçilerin maaşları ödenmeden işten çıkarıldığını, şirketin vergi ve sigorta borcu altına sokulduğunu, davalının şirket müdürlüğü yetkisinin devam etmesi halinde şirketi borçlandırmaya devam edeceğini ve şirketin kısa bir sürede yok olacağını, davalının müdürlük vazifesini yerine getirmekte basiretsiz davrandığını ileri sürerek davalının dava dışı şirketteki müdürlük sıfatının hükmen geri alınarak yönetim ve temsil yetkisinin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekili tarafından temyiz edilen karar, Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 16/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.