Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2044 E. 2015/8333 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2044
KARAR NO : 2015/8333
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/164-2014/67

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/03/2014 gün ve 2013/164-2014/67 sayılı kararı onayan Daire’nin 06/11/2014 gün ve 2014/9426-2014/17025 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalının “R. M. P. T.+ŞEKİL” ibaresini 45. sınıfta yer alan hukuki hizmetler yönünden marka olarak tescil ettirmek üzere TPE’ye başvurduğunu, yaptıkları itirazın TPE YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, oysa müvekkilinin “R.+şekil” markası 45. sınıf yönünden de tescilli olup davalının müvekkili markasının ününden haksız olarak yararlanmaya çalıştığını, başvurunun kötüniyet taşıdığını ve karışıklığa yol açacağını ileri sürerek, TPE YİDK’nın 2013-M-3081 sayılı kararının; birleşen davada ise, müvekkilinin “R.” ibareli markayı 45. sınıfta yer ayan hukuki hizmetler yönünden tescil ettirmek üzere başvurduğunu, ancak davalının “R. M. P. T.+ŞEKİL” ibareli markası mesnet gösterilerek başvurunun nihai olarak reddedildiğini, müvekkilinin öncelik hakkı bulunduğunu, ileri sürerek, TPE YİDK’nın 2013-M-3691 sayılı kararının iptalini ve markanın tescil işlemlerinin kaldığı yerden devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, asıl ve birleşen davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.