YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2013
KARAR NO : 2015/8127
KARAR TARİHİ : 11.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2013/291-2013/738
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2013 gün ve 2013/291-2013/738 sayılı kararı onayan Daire’nin 12.11.2014 gün ve 2014/10436-2014/17435 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinden davalı şirketçe para tahsil edildiğini ancak, birçok kez geri istenmesine rağmen verilmediğini, bu nedenle müvekkilinin Lübeck Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi’nde dava açtığını, davalının temyiz etmesi üzerine Schleswig-Holsteinisch Yüksek Eyalet Mahkemesi’nce kesin karar verildiğini, davalının her iki mahkemede yapılan yargılamada kendisini vekil ile temsil ettirdiğini, açılan dava sonucunda davalının 15.185,37 Euro ana parayı 28.09.2007 tarihinden itibaren işleyecek %4 faizi ile müvekkiline ödenmesine hükmedildiğini, Alman Usul Hukuku Kanunları uyarınca kesinleştiğini ileri sürerek, Federal Almanya Cumhuriyeti Schleswig-Holsteinisch Yüksek Eyalet (İstinaf) Mahkemesi’nin 5 U 130/08 numaralı dosyasında verilen 03.04.2009 tarihli kararın ve yargılama masraflarına dair masrafların tayini ile ilgili hükmün tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.