Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2012 E. 2015/7959 K. 09.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2012
KARAR NO : 2015/7959
KARAR TARİHİ : 09.06.2015

MAHKEMESİ : MERSİN 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/11/2013
NUMARASI : 2012/111-2013/658

Taraflar arasında görülen davada Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/11/2013 gün ve 2012/111 – 2013/658 sayılı kararı onayan Daire’nin 08/09/2014 gün ve 2014/7010 – 2014/13364 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirketim ”B.” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin müvekkiline ait markaların logosunu birebir taklit ettiğini, bu durumun iltibasa ve haksız rekabete neden olduğunu ileri sürerek, davalı kullanımının müvekkilin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine, tecavüzün önlenmesi ve sonuçların ortadan kaldırılmasına, davalının müvekkillinin markasına ve logosuna tecavüz teşkil eden tabelaların ve sair emtia ve evrakların imhasına, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının “U ve K” ibaresini kullanımı ile davacı adına 187590 ve 2003 26004 sayıları ile tescilli “B.” markaları arasında ilişkilendirme ve karıştırılma ihtimali bulunmadığı, söz konusu kullanımın marka hakkına tecavüz oluşturmadığı gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 09/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.