YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1969
KARAR NO : 2015/7515
KARAR TARİHİ : 02.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 3.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/02/2014
NUMARASI : 2013/205-2014/15
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04/02/2014 tarih ve 2013/205-2014/15 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ticaret unvanını 1995 yılında tescil ettirdiğini, “T.” ibaresini marka olarak kullandığını, bu markasını tescil ettirmek isterken davalının 2006/19511 ve 2007/19499 sayılı “T.-S.” markasını öğrendiğini, bu markanın gerçek hak sahibinin müvekkili olduğunu ileri sürerek, markalarının hükümsüzlüğüne ve ticaret unvanının terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin 2004 yılında kurulduğunu, davacının dava konusu markayı hiç kullanmadığını, davacının davasının dürüstlük kuralına aykırı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, tarafların iştigal alanlarının ortak olduğu, davacının ticaret ünvanının 09/11/1995 tarihinde ticaret siciline tescil edildiği, davalının ise 07/01/2001 tarihinde sicile tescil edildiği, davacının tescilli unvanındaki esaslı unsur niteliğindeki “T.” ibaresinin davalının marka olarak tescil ettirmesinin 556 sayılı KHK’nın 8/1-5 maddesine aykırılık oluşturduğu gerekçesiyle davalının 2006/19511 ve 2007/19499 sayılı “T.-S.” ibareli markalarının hükümsüzlüğüne, ticaret unvanı terkini talebinin reddine dair karar kesinleştiğinden bu talep hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Ancak, dosya içerisinde bulunan ticaret sicil gazetesinde davacı şirketin iştigal alanı, ana sözleşmesinin 3. maddesinde belirtilen elektrik, elektronik, elektroplastik, bilgisayar ile bu makinelerin işletimlerinde kullanılan yazılım ve programların hernevi ham, yarımamül ve mamül maddelerin imalini, alım-satımını, ithalini, ihracatını ve dahili ticaretini yapmaya ilişkin olup, 556 sayılı KHK 8/5. maddesine dayalı olarak davalı şirkete ait dava konusu markaların davacı şirketin iştigal alanı ile aynı/benzer mal ve hizmet sınıfı yönünden hükümsüzlüğüne karar vermek gerekirken, bu yönde herhangi bir inceleme yapılmaksızın tüm sınıflar yönünden dava konusu markaların hükümsüzlüğüne karar verilmesi doğru olmamış kararın bu nedenle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.