YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1957
KARAR NO : 2015/8496
KARAR TARİHİ : 18.06.2015
MAHKEMESİ : EMİRDAĞ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/01/2014
NUMARASI : 2011/164-2014/44
Taraflar arasında görülen davada Emirdağ Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/01/2014 gün ve 2011/164-2014/44 sayılı kararı onayan Daire’nin 22/10/2014 gün ve 2014/8158-2014/16204 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 12.12.2007 tarihinde 750.000 ve 1.000.000 Dolar olmak üzere davalı banka şubesinden ticari kredi kullandığını, bitiş tarihi 13.12.2012 olan kredilerin 22.12.2010 tarihinde müvekkili tarafından tek seferde kapatılmak istendiğini, davalının erken ödeme komisyonu adı altında %10 komisyon aldığını, ipotekli teminatlı bir kredide bu kadar fahiş erken ödeme komisyonu almanın yasaya ve ticari ahlaka aykırı olup, erken ödeme komisyonu oranının davalı banka tarafından serbestçe belirleneceğine dair sözleşme maddesinin de hukuka aykırı olduğunu, müvekkilinin krediyi kapattığını ve işlem bedelini de ödemek zorunda kaldığını ancak, talep edilen miktarın masraf ve komisyon olmanın çok üzerinde fahiş bir bedel olduğunu, peşin ödeme yapan müvekkilinden 1 yıllık faizin tamamının komisyon adı altında istendiğini, uygulamada en fazla %3 oranında kesinti yapıldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, fazla yapılan ödemenin faiziyle birlikte müvekkiline iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, davacı vekili yargılama sırasında ıslah dilekçesi ibraz ederek dava dilekçesinde talep ettikleri alacaklarına ek olarak davalı bankanın müvekkiline 80.794,54 TL ve T.C.M.B avans işlemlerinde uygulanan ve tahsiline kadar yürürlükteki faiz oranlarının ödenmesine karar verilmesini talep ettiklerini beyan etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 18/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.