Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1940 E. 2015/8481 K. 18.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1940
KARAR NO : 2015/8481
KARAR TARİHİ : 18.06.2015

MAHKEMESİ : DİNAR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2014/27-2014/77

Taraflar arasında görülen davada Dinar Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/03/2014 gün ve 2014/27-2014/77 sayılı kararı oayan Daire’nin 04/11/2014 gün ve 2014/8874-2014/16824 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile M.. A..’ın K. M. İşletmeciliği Gıda Nakliye Turizm Makine İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti’nin 1/2 hisseli iki kurucu ortağı olduğunu, 29.06.2001 tarihinden şirket müdürü olarak davalı M.. A..’ın münferiden yetkili ve sorumlu kılındığını, davalının bu tarihten sonra yetki ve görevlerini kötüye kullandığını, kendisine haksız menfaat elde ettiğini, şirket ile benzer faaliyet alanında ticari faaliyet yürüten davalının haksız rekabet yasağını ihlal ederek şirketi ve müvekkilini de ayrıca zarara uğrattığını, bu süreçte şirketin diğer ortağı olan müvekkiline şirket ile ilgili hiç bir bilgi ve belgeyi sunmadığını, tek başına 12.03.2003 tarihinde karar alarak şirkete ait arsa ve binayı düşük bedelle muvazaalı olarak akrabasına sattığını, ortaklık hak ve yetkilerini kullandırtmayan ve genel kurul toplantılarını yapmayan davalının yaptığı usulsüz işlem ve kararlardan müvekkilinin ancak 16.02.2005 tarihinden sonra haberdar olduğunu ileri sürerek, şirketin ve müvekkilinin uğradığı 400.000 TL zararın faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek şirkete verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 04.11.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davalı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 18.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.