YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1925
KARAR NO : 2015/7304
KARAR TARİHİ : 29.05.2015

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 25/11/2014 tarih ve 2013/58-2014/632 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı- karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkilinden devralmış olduğu kuaför salonunun 10/03/1998 tarihinden itibaren oluşmuş tüm vergi, elektrik, su, doğalgaz ve apartman aidatını ödeyeceğini taahhüt etmesine rağmen ödemediği için müvekkilinin ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek 5.000,00 TL’nin taahhüt tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile aralarında devir sözleşmesi yapılmasına rağmen davacının iş yerini boşaltmaması nedeni ile bu durumun oluştuğunu savunarak davanın reddini istemiş, karşı davasında da davacının 17/09/1999 tarihinde iş yerini noter vasıtasıyla devretmesine rağmen gerçekte devir yapmayarak 4 yıla yakın bir süre iş yerini kendisinin kullanması nedeniyle müvekkilinin kar kaybına uğradığını ileri sürerek 15.000,00 TL’nin 17/09/1999 tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre; bozma ilamı uyarınca bilirkişilerden ek rapor alınması cihetine gidildiği, alınan rapor uyarınca davalı-karşı davacının dava tarihi itibariyle yoksun kaldığı kazanç kaybının 8.931,86 TL olarak belirlendiği, davacı-karşı davalının talepte bulunduğu alacağın işletmenin fiilen devredilmediği döneme ait olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulü ile 8.931,86 TL’nin 05.06.2003 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davacı-karşı davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı-karşı davalı vekili temyiz etmiştir.

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 583,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.