Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1922 E. 2015/7575 K. 03.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1922
KARAR NO : 2015/7575
KARAR TARİHİ : 03.06.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/11/2014
NUMARASI : 2013/125-2014/196

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/11/2014 tarih ve 2013/125-2014/196 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının, davacı adına tescilli “d.” tasarımlarının taklidini taşıyan çantaları üretip sattığını, bu durumun da davadan önce mahkeme nezdinde yapılan tespitle sabit olduğunu, davacının çanta, kemer, cüzdan sektöründe tanınmış bir firma olduğunu ileri sürerek tasarıma tecavüzün men’ini, 2.000 TL maddi, 10.000 TL manevi ile 1.000 TL itibar tazminatı ve 500,00 TL tespit masrafının, tespit tarihinden işleyecek reeskont faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının üretici olmadığını, parekende çanta satışı yaptığını, işyerinde tespit edilen ürünün 1 adet olduğunu, bunun da davacının tasarımının taklidi olduğunu kabul etmediklerini, ayrıca işyerine gelen çantaların tasarıma tecavüz teşkil edip etmediğini kontrol yükümlülükleri bulunmadığı gibi bu hususu bilebilecek durumda da olmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının işyerinde davacının tescilli tasarımını taşıyan çanta ürünlerinin tespit edildiği, davacının bu eyleminin 554 sayılı KHK’nın 48. maddesi gereğince tasarıma tecavüz teşkil ettiği, davacı tazminat talebini aynı KHK’nın 52/2-c maddesi gereğince talep etmişse de davalının ticari defterlerinden davalının dava konusu tasarımı taşıyan kaç adet çanta sattığının tespit edilemediği, esasen izinsiz kullanılan ürünlerin ticari defterlere gerçeğe uygun yansıtılmaması nedeniyle gerçek satış sayısının tespitinin mümkün olmaması nedeniyle lisans bedelinin gerçeğe yakın hesabının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile TBK’nın 51. maddesi gereğince takdiren 2.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminat ile 1.000 TL itibar tazminatı ve 500 TL tespit giderinin tespit tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak, davacı diğer taleplerinin yanında 554 sayılı KHK’nın 54. maddesi uyarınca itibar tazminatı da talep etmiş olup, mahkemece gerekçesi açıklanmaksızın, bu istemin kabulüne karar verilmiştir. 554 sayılı KHK’nın 54. maddesinde tasarımdan doğan haklara tecavüz eden tarafından, tasarımın kötü şekilde üretimi veya uygun olmayan bir tarzda piyasaya sürülmesi sonucunda, tasarımın itibarı zarara uğrarsa, tasarım hakkı sahibinin bu nedenle ayrıca tazminat isteyebileceği düzenlenmiştir. Bu itibarla, mahkemece itibar tazminatı için, 554 sayılı KHK’nın 54. maddesinde belirtilen şartların oluşup oluşmadığı tespit edilerek sonucuna göre bir karar vermek gerekirken gerekçesi açıklanmadan ve anılan madde hükmü tartışılmadan yazılı şekilde davacının itibar tazminatı talebinin de kabulüne karar verilmesi doğru olmamış kararın bu nedenle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 03/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.