YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1920
KARAR NO : 2015/7796
KARAR TARİHİ : 05.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/05/2013
NUMARASI : 2012/83-2013/98
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13/05/2013 gün ve 2012/83-2013/98 sayılı kararı onayan Daire’nin 14/11/2014 gün ve 2013/15524-2014/17697 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, birikimlerini değerlendirmek amacıyla dava dışı bankanın müdür yardımcısı olan diğer davalı A. O. U.’e verdiğini, karşılığında müvekkiline “Hazine bonosu satım belgesi” verildiğini, vade sonunda yeni hazine bonosu aldığını, dönem sonunda davalı şirkete gidildiğinde bononun sahte olduğunun diğer davalının işten ayrılmış olduğunun öğrenildiğini, davalı Oktay’ın iş aktinin feshedilmesine rağmen aynı yerde faaliyetine devam ettiren davalı şirketin kusurunun bulunduğunu ileri sürerek, 29.697,00.YTL’nin davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş,yargılama esnasında davalı A. O. U. hakkındaki davasını takipsiz bırakmıştır..
Davalı şirket vekili, diğer davalının müvekkili bünyesinde hiç çalışmadığını, dava dışı Y. A.Ş.’de çalışırken iş aktinin feshedilmiş olduğunu, davacıya verilen belgelerdeki imzaların sahte olduğunu, hukuken sorumlulukları bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu A.O. U.’in görevinden ayrılmasına rağmen ilgili şirketin binasında ayrı bir odasının bulunması, şirketin antetli kağıtlarının ve diğer malzemelerinin davalı tarafından kullanılıyor olması karşısında davalını sorumlu olduğu, davacının da % 25 oranında müterafik kusuru bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 22.272,75 TL’nin davalıdan tahsiline dair verilen karar davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 14.11.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 05/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.