YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1889
KARAR NO : 2015/7380
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/10/2014
NUMARASI : 2013/200-2014/167
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/10/2014 tarih ve 2013/200-2014/167 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının piyasaya sürdüğü “Değer Biçilemeyen Hazineler – T.’nin A. K. -E.”, “T. G.P.” ve beş ayrı “G.T. T. R.” adlı toplam 7 adet kitapta amatör fotoğrafçı olan müvekkiline ait ve eser mahiyetindeki toplam 51 adet fotoğrafı izinsiz kullandığını, bu fotoğrafların bir kısmında davacının adının ya hiç belirtilmediğini, ya da başka bir isim yazıldığını ileri sürerek FSEK 67’nci maddesi uyarınca kitap başına 10.000 TL olmak üzere toplam 70.000 TL manevi tazminatın, yazılı izin alınmadan toplam 51 adet fotoğrafı davalı tarafından 7 adet kitapta kullanılan davacının işleme, çoğaltma ve yayma olmak üzere mali hakları ihlal edildiğinden FSEK 68’inci maddesi şimdilik her bir fotoğraf için fotoğraf başına 100 TL olmak üzere toplam 5.100 TL maddi tazminatın, dava konusu fotoğrafların eser olarak kabul edilmemesi halinde TTK’nın 56’ncı maddesine göre haksız rekabetin ortadan kaldırılmasına, şimdilik her bir fotoğraf için fotoğraf başına 100 TL olmak üzere toplam 5.100 TL maddi tazminatın, BK’nın 58’inci maddesi uyarınca, kitap başına 10.000 TL olmak üzere toplam 70.000 TL manevi tazminatın kitapların yayın tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, bir turistik ziyaret esnasında herhangi biri tarafından çekilebilecek tarzdaki dava konusu fotoğrafların eser mahiyeti arzetmediğini, Borçlar Kanununun 60’ıncı maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu, fotoğrafların davacının bilgisi ve izni ile kullanıldığını, tamamen editöryal bir hata sonucu “T.’nin A. K.-E.” kitabında davacının isminin “A.” yerine “A.” yazıldığını, anılan kitaba düzeltme ve özür metninin konulduğunu, tazminat taleplerinin fahiş olduğunu, davacının 30.07.2013 tarihli e-mailinde 3.000 TL tutarındaki bir ödemenin kendisini tatmin edeceğini belirttiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi kök ve ek raporu ile tüm dosya kapsamına göre, davacı e-mailinde ücret talep edilmeyeceğine ilişkin bir açıklama bulunmadığı, fotoğrafların eser vasfında olmadığı, haksız rekabete ilişkin iki yıllık zamanaşımının uygulanması gerektiği, bedeli 736 TL olarak hesaplanan 2011, 2012 ve 2013 yıllarında yayınlanan fotoğraflar bakımından zaman aşımı itirazının kabul edilmediği, daha önceki yıllarda yayımlanan kitaplardaki fotoğraflar için hakkın zamanaşımına uğradığı, fotoğrafların eser vasfında olmaması nedeniyle FSEK hükümlerine göre manevi tazminat koşullarının oluşmadığı, ancak davacının haksız rekabet ve kişilik haklarına da dayandığı, davacının emek ve çaba harcayarak çektiği fotoğrafların isim belirtilmeden başka bir fotografçıya maledilerek kullanılmasının haksız rekabet ve kişilik haklarının ihlali sonucunu doğurduğu gerekçesiyle zamanaşımı defiinin kısmen kabulü ile 736 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline, bunun 556 TL’lik kısmına 2013 yılı son günü, 60 TL’sine 2012 yılı son günü ve kalanına 2011 yılı son gününden itibaren yasal faiz yürütülmesine, 4.000 TL manevi tazminatın 2012 yılı son gününden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline, fazla taleplerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 243,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.