YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1879
KARAR NO : 2015/8468
KARAR TARİHİ : 18.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/10/2013
NUMARASI : 2012/79-2013/259
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/10/2013 gün ve 2012/79-2013/259 sayılı kararı onayan Daire’nin 15/10/2014 gün ve 2014/9037-2014/15579 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı M.. B..’nun kardeş olduğunu, ”g.” markasının müvekkili ile davalı M.. B.. ve babaları olan M. S.hayatta iken G. Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin de bir aile markası olarak kullanılan ve TPE nezdinde tescilli marka olduğunu, bu markanın özellikle baklava ve tatlı markası olarak ciddi müşteri portföyünü haiz bir marka olduğunu, müvekkili ile davalı arasında babalarının ölümünden sonra çıkan uyuşmazlıklar neticesinde ayrılma kararı aldıklarını, beraber yarattıkları markanın kullanımı konusunda haklarını mahfuz tuttukları ve bu konuda bir protokol yapıldığını, protokol ile mezkur şirket kimde kalırsa kalsın, bu markanın ancak ek isim ilave edilerek kullanılabileceğini, müvekkilinin şirket hisselerini devrettiğini, davalının yapılan protokole aykırı olarak markaya ek isim koymadan kullanmaya devam ettiğinini, bu durumun haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, Gaziburma markasının mezkur protokole aykırı olarak kullanan davalının bu aykırılığının men’i ile ek isim ilave edilerek protokole uygun hale getirilmesini ve tarafların ek isim ilave ederek kullanmasını, markanın tarafların çocukları tarafından da ancak isim ilave edilerek kullanılabilme husunun tescil ve hüküm altına alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 15.10.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 18/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.