Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1853 E. 2015/7798 K. 05.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1853
KARAR NO : 2015/7798
KARAR TARİHİ : 05.06.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 25. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/09/2012
NUMARASI : 2011/291-2012/199

Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) 25. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/09/2012 gün ve 2011/291-2012/199 sayılı kararı onayan Daire’nin 18/04/2014 gün ve 2013/920-2014/7695 sayılı kararı aleyhinde borcu üstlenen TMSF vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tasarruflarını davalı bankanın Ü. Şubesi’nde değerlendirmek istediğini, Ü. Şubesi’ne müracaat eden müvekkilinin, davalı banka personelinin yönlendirmesi sonucunda O. hesabı açtırdığını, 22.11.1999 tarihinde 51.204 TL’yi O. hesabına yatırdığını, daha sonra davalı bankanın yönetimine TMSF tarafından 21.12.1999 tarihinde el konulduğunu, davalı bankanın taahhüt ve güvencelerine rağmen müvekkilinin parasının ödenmediğini, banka yöneticilerinin mahkum edildikleri gözetildiğinde davalı bankanın müvekkilinin zararından sorumlu olduğunu ileri sürerek, 51.204 TL’nin 22.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, O. Bankası’nın paravan bir banka olduğunun davalı tarafından da bilindiği, her ne kadar zamanaşımı definde bulunulmuş ise de uzamış zamanaşımı süresinin dava tarihi itibariyle dolmadığı, borcun TMSF tarafından üstlenilmesi karşısında işbu davada TMSF’nin davalı olarak kabul edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 51.204 TL’nin 22.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karar borcu üstlenen sıfatı ile TMSF vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 18/04/2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Borcu üstlenen TMSF vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davalının sorumluluğunun BK’nın 41, 55 ve TTK’nın 336’ncı maddelerinden kaynaklanmasına, davacının zararını O. Bankası’ndan tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren zamanaşımı süresinin başlamasının gerekmesine göre borcu üstlenen TMSF vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer karar düzeltme itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, davacının kandırılarak parasının O. bankasına gönderildiğini iddia etmek suretiyle davalının haksız fiiline dayanmasına ve davalının davacıya karşı sorumluluğunun akdi ilişkiden kaynaklanmamasına göre, davacı tarafından paranın hesaba ilk yatırıldığı 13.09.1999 tarihindeki tutarı olan 43.700 TL üzerinden HMK’nın 26. maddesi gereğince taleple bağlı kalınarak avans faizine hükmedilmesi gerekirken faize faiz yürütülmesine sebep olunacak şekilde karar verilmesi doğru olmadığından kararın borcu üstlenen sıfatıyla TMSF yararına bozulması gerekirken, temyiz itirazları reddedilerek yazılı şekilde onanmış olduğundan, borcu üstlenen TMSF vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 18.04.2014 tarih, 2013/920- 2014/7695 Karar sayılı ilamının (1) numaralı bendinin kaldırılarak hükmün yukarıda açıklanan nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle borcu üstlenen TMSF vekilinin sair karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442.maddesi gereğince REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle borcu üstlenen TMSF vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 18.04.2014 tarih, 2013/920- 2014/7695 Karar sayılı ilamının (1) nolu bendinin kaldırılarak hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle borcu üstlenen TMSF yararına BOZULMASINA, 05/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.