Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1843 E. 2015/8132 K. 11.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1843
KARAR NO : 2015/8132
KARAR TARİHİ : 11.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/01/2013
NUMARASI : 2012/32-2013/17

Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/01/2013 gün ve 2012/32-2013/17 sayılı kararı onayan Daire’nin 10/09/2014 gün ve 2013/6343-2014/13505 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacılar vekili, ortağı oldukları davalı şirketin 24.10.2011 tarihinde yapılan genel kurul toplantısında alınan 4-6-7-8-10-11 nolu kararların ana sözleşmeye, kanuna ve afaki iyi niyet kurallarına aykırı olduğu iddiasına dayalı genel kurul kararlarının iptali istemine ilişkindir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Taraf vekilleri bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan HUMK‘nun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
2-Dava, davalı şirketin 24.10.2011 tarihinde yapılan genel kurul toplantısında alınan 4-6-7-8-10-11 nolu kararların iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, salt davacıların alınan kararlara karşı peşin muhalefetlerinin dava hakkı vermediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş,verilen bu karar Dairemizce de onanmıştır.
Oysa, yönetim kurulu üyelerinin ibrasına ilişkin kararın da iptali istenilmiş olup, TTK 374/2 nci madde hükmü karşısında,yönetim kurulu üyeleri kendilerinin ve birbirlerinin ibralarına ilişkin kararlarda oy hakkını haiz değillerdir. Somut olayda, yönetim kurulu üyelerinin kendilerinin ve birbirlerinin ibra oylamasına katıldıkları ve olumlu oy kullandıkları anlaşılmaktadır. TTK 374 ncü madde hükmü buyurucu niteliktedir.Bu şekilde alınan genel kurul kararına karşı ortaklar, muhalefet şerhlerini tutanağa yazdırmamış olsalar bile ibraya ilişkin genel kurul kararının iptalini isteyebilirler.
Öte yandan,mülga TTKnun 334-335 nci madde hükümleri çerçevesinde kendilerine genel kurul tarafından izin verilmesine ilişkin kararda yönetim kurulu üyeleri kendi menfaatlerini ilgilendiren bir konu olduğundan TTK.nun 374/1 ve 361/3 ncü madde hükümleri uyarınca oy hakkından yoksundurlar.Diğer bir deyişle,TTK.nun 334-335 nci maddeleri çerçevesinde alınan kararlara hakkında izin verilen yönetim kurulu üyeleri oy vererek katılmaz. Bu bağlamda, TTK’nun 361/3 ncü maddesi hükmünce pay sahipleri muhalefet şerhi yazmamış olsalar bile bu şekilde alınan kararın iptalini mahkemeden isteyebilirler.
Bu durumda, mahkemece, davaya konu edilen gündemin yönetim kurulunun ibrasına ilişkin (7 nolu) ve rekabet yasağının kaldırılmasına ilişkin (8 nolu) maddelerinin yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde değerlendirilerek sonucuna göre işin esasına girilmesi gerekeceği kuşkusuz olup, hükmün bu nedenlerle davacılar yararına bozulması gerektiğinden davacılar vekilinin bu yöne ilişen karar düzeltme isteminin kabulü Dairemizin 10.09.2014 gün ve 2013/6343 esas 2014/13505 sayılı onama kararının kaldırılarak mahkeme kararının davacılar yararına bozulmasına karar vemek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin diğer karar düzeltme itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 10.09.2014 gün ve 2013/6343 esas 2014/13505 sayılı onama kararının kaldırılarak mahkeme kararının davacılar yararına BOZULMASINA, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, ödedikleri temyiz peşin temyiz ilam ve karar düzeltme harçlarının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacılara iadesine, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.