YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1841
KARAR NO : 2015/8439
KARAR TARİHİ : 17.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 25. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/02/2014
NUMARASI : 2013/128-2014/45
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 25. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17/02/2014 tarih ve 2013/128-2014/45 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirketler vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile dava dışı şirket arasında imzalanan genel kredi sözleşmesi uyarınca davalıların müşterek borçlu ve müteselsil kefil olduklarını, müflis müvekkil bankanın 2. alacaklılar toplantısında belirlenen faiz miktarları ile davalılardan alacaklı olduğunu ileri sürerek 6.193,70 TL’nin dava tarihinden itibaren yıllık %112,5 faiz ile ve işleyecek faizler üzerinden hesaplanacak BSMV ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacı bankanın bankacılık faliyetleri yapma yetkisinin kaldırılmasından önce dava konusu kredi borcunun kapatıldığını savunarak davanının reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda; bankanın davalılardan anapara, faiz ve BSMV’den oluşan 5.656,75 TL alacağının bulunduğu, tespit edilen miktarın kefillerin kefalet limitinin dahilinde olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 5.656,75 TL’nin davalılardan tahsiline, kök alacak olan 794,54 TL’ye dava tarihinden itibaren yıllık %112,5 faiz ve %5 gider vergisi yürütülmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine ve İstanbul 13. İcra Müdürlüğü’nün 2008/20749 Esas sayılı dosyasında yapılan 22/08/2008 tarihli ödemenin infazda nazara alınmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirketler vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı şirketler vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirketler vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 276,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.