Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1829 E. 2015/8001 K. 09.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1829
KARAR NO : 2015/8001
KARAR TARİHİ : 09.06.2015

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY (KAPATILAN) 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2013/14-2013/196

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy (Kapatılan) 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09/04/2013 gün ve 2013/14-2013/196 sayılı kararı bozan Daire’nin 25/09/2014 gün ve 2013/12537-2014/14482 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince açılan davada İngiltere Yüksek Mahkemesi Kraliçe Yargıçlar Bölümü Ticaret Mahkemesi’nin 20 Aralık 2011 gün ve 2011 folio 1231 sayılı kararı ile davalı aleyhine hüküm verildiğini, İ. ile ülkemiz arasında mütekabiliyetin bulunduğunu, İngiltere mevzuatı kapsamında taraf teşkilinin sağlandığını, İngiliz kanunları uyarınca davalı tarafın Türkiye’deki yerleşim yeri adresine tebligat yapma zorunluluğunun bulunmadığını ve davalı yerine işlem acentesine tebligat yapıldığını, yasal bir gereklilik olmamasına rağmen davanın müvekkili tarafından noter vasıtasıyla davalıya tebliğ edildiğini, bu haliyle davalının davadan haberdar olduğunu sürerek, anılan kararın tanınmasına ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, ülkemiz ile İngiltere Devleti arasında hukuki mütekabiliyetin varlığının kabul edildiği, ancak davalının yerleşim yeri adresinde yargılama yapan yabancı ülke mahkemesi tarafından bizzat kendisine tebligat yapılmadan yargılama icrasının ve sonucunda verilen kararın aynı şekilde tebliğ edilmeden kesinleştirilmiş bulunmasının kamu düzenimize aykırı olduğu gibi davalının bu yöndeki itirazı göz önünde tutulduğunda, tanıma ve tenfiz şartlarının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 25/09/2014 tarihli kararı ile bozulmuştur.
Davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 09/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.