YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1750
KARAR NO : 2015/8150
KARAR TARİHİ : 11.06.2015
MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/11/2013
NUMARASI : 2013/127-2013/541
Taraflar arasında görülen davada Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/11/2013 gün ve 2013/127-2013/541 sayılı kararı onayan Daire’nin 21/10/2014 gün ve 2014/12442-2014/16088 sayılı kararı aleyhinde asıl ve birleşen davada davacı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı asıl davada; davalı şirkette %25 oranında hisse sahibi olduğunu, birleşen davalının kendi imzasını taklit ederek payını kendisine satmış gibi işlem yaparak 26.07.2002 tarihli genel kurulda bu devrin onaylanmasını sağladığını, anılan genel kurulda çağrı usulüne uyulmadığını, denetçi raporunun olmadığını, nama yazılı hissedarlara taahhütlü mektupla çağrı yapılmadığını, adresinin hayali bir adres olarak gösterildiğini, çoğunluk sahibi ortağın bir çok usulsüzlüğünün bulunduğunu ileri sürerek, 26.07.2002 tarihli genel kurul toplantısının yok sayılmasına, birleşen davada ise; davalının önceden kendisi tarafından imzaladığı boş kağıda hisselerini davalıya devir etmiş gibi sözleşme hazırladığını, bunu da genel kurulda onaylattığını ileri sürerek, hisse devir sözleşmesinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, asıl ve birleşen davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, asıl davanın aktif dava ehliyeti yokluğundan reddine, birleşen davanın ise önceki red kararının onanarak kesinleşmiş olduğundan yeniden karar verilmesine yer olmadığına ilişkin verilen karar davacının temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez, davacı karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, asıl ve birleşen davada davacının HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl ve birleşen davada davacının karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.