Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1675 E. 2015/8573 K. 22.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1675
KARAR NO : 2015/8573
KARAR TARİHİ : 22.06.2015

MAHKEMESİ : İZMİR 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/10/2014
NUMARASI : 2014/776-2014/451

Taraflar arasında görülen davada İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/10/2014 tarih ve 2014/776-2014/451 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan acentelik sözleşmesi gereğince davalı acentenin kestiği poliçe primlerini çekilen ihtara rağmen davacı şirkete ödemediğini, diğer davalıların acentelik sözleşmesi tesis edilirken davalı acentenin doğacak borçlarına kefil olduklarını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 121.585,00 TL prim alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davalılar H. O.ve T.. O.. sözleşmede kefil olarak yer almadıklarından taraf sıfatlarının bulunmadığını, bu suretle anılan davalılar yönünden davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmesi gerektiğini, davacı ile O.Sigorta Aracılık Hiz. Ltd. Şti. arasında acentelik sözleşmesi bulunduğunu, davacı tarafından davalı acentenin üretiminin çok üstünde bir cari hesap borcu çıkartıldığını, cari hesap borcunun acente tarafından kabul edilmemesi halinde internet sitesi üzerindeki kodunun iptal edileceği bildirilerek 29/06/2007 tarihinde 801.643,00 TL bir borç protokolü imzalatıldığını, protokole rağmen ekranın açılmayarak davalının üretim yapmasının engellendiğini, ekonomik buhrana sürüklendiğini, protokol çercevesinde alınan senetlerden 5 adetinin takibe konulduğunu, 400.000,00 TL’lik takip yapıldığı halde alacaklı olduğu iddia edilen miktardan daha fazla talepte bulunulduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı acente ile davacı arasında düzenlenen 25/06/2007 tarihli mutabakat belgesinde belirtilen 801.643,00 TL acente borcundan davalı tarafça yapılan prim ve hasar ödemelerinin mahsup edilmesi gerektiği, davalı taraf defterlerinde iddia olunan hiç bir ödemenin yer almadığı ve defterlerin usule uygun tutulmadığı, delil sözleşmesi ile delil olarak kabul edilen davacı defterlerindeki kayıtların aksi ispat olunamadığından davacı defterlerindeki alacak ve borç miktarlarına göre dava tarihi itibariyle davalının borcunun 690.803,99 TL olduğunun belirlendiği, yargılama sırasında ödeme ve prim tahsilleri yapılmadığından borç miktarının değişmediği, diğer davalıların kefil olarak sözleşmede imzalarının bulunmadığı ve kefil olarak imzaları bulunan senetlere ilişkin dava açılmadığı gerekçesiyle; davalılar H.. A.. ve T.. O.. hakkında açılan davaların reddine, davalı O. Sigorta Aracılık Hiz. Ltd. Şti. hakkında açılan davanın kabulüne, 121.585,00 TL’nin davalıdan tahsiline, bu davalı yönünden fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.