YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1556
KARAR NO : 2015/8536
KARAR TARİHİ : 19.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/06/2014
NUMARASI : 2013/213-2014/116
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/06/2014 tarih ve 2013/213-2014/116 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011/87647 kod numaralı “İ. TEKSTİL” ibareli marka başvurusunun TPE tarafından “İ.”, “İ.+şekil” ve “İ.” ibareli tanınmış markalar mesnet gösterilerek 556 sayılı KHK’nın 7/1-b ve 7/1-i maddeleri uyarınca reddedildiğini, yapılan itiraz üzerine Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’nun 22.7.2013 tarih, M-4150 sayılı karar ile itirazın reddettiğini oysa müvekkilinin başvuruda bulunduğu marka ile redde mesnet gösterilen markalar arasında benzerlik olmadığını ileri sürerek, anılan YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, deliller ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru markası ile redde mesnet markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olması yanında, çekişmeli hizmetlerin de aynı veya aynı tür olduğu, ayrıca redde mesnet “İ.” ibareli markaların özellikle mobilya emtiası ile bu emtianın ve bu arada ev tekstil ve aksesuarları ürünlerinin satışının yapıldığı mağazacılık hizmetleri yönünden KHK’nin 7/1-i bendi anlamında tanınmış markalar olduğu bu haliyle davacı başvurusuna yönelik TPE YDİK tarafından verilen red kararının isabetli bulunduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve her ne kadar redde mesnet marka ile davacının başvuru markası arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca benzerlik bulunmayıp bu gerekçeyle davanın reddi doğru değil ise de, aynı KHK’nın 7/1-i maddesi gereğince davacının marka başvurusunun reddine ilişkin TPE YDİK kararının isabetli olduğu yönündeki mahkeme gerekçesinin doğru olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.