YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15477
KARAR NO : 2017/2693
KARAR TARİHİ : 08.05.2017
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Hasımsız olarak görülen davada Yalova 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/01/2015 tarih ve 2014/973-2015/55 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin depo/arşiv olarak kiralayıp kullandıkları taşınmazın tavanında bulunan kanalizasyon borularının patlaması nedeniyle su altında kaldığını, bu şekilde bir kısım evrak ve belgelerin zarar gördüğünü, bu durumu 30/10/2014 tarihinde fark ettiklerini iddia ederek ekte sunulan belgeler hakkında zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava zayi belgesi istemine ilişkin olduğu, yapılan keşif sonucunda alınan bilirkişi raporuna göre hakkında zayi belgesi istenen belgeler arasında 5411 sayılı Bankacılık Kanunu ile TTK ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu kapsamında tutulması ve saklanması zorunlu olan ticari defter ve diğer kayıt ve belgelerin bulunmadığına ilişkin rapor verildiği, davacının belgelerin ne zaman zayii olduğunu ispatlayamadığı, bu talebin TTK’nın 82. maddesi kapsamında zayi belgesi istenilecek haller arasında olduğu hususunda şüphe bulunduğu, dava konusu olayda zayi belgesi istenebilecek bir durumun oluşmadığının açıkça anlaşıldığı ve zayi belgesi verilebilecek bir defter ya da belgenin söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, 6102 sayılı TTK’nin 82. maddesi gereğince, ticari defter ve belgelerin zayi olduğunun tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece zayi belgesi istenilebilecek durumun oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Yasa’nın 82/7 fıkrasında ”tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir.” hükmü yer aldığı, somut olayda davacı defter ve belgelerin bulunduğu binanın yöneticisi tarafından haber verilmesi üzerine bu adrese gittiklerini ve yöneticinin katılımı ile defter ve belgelerin bulunduğu katın su bastığına dair tutanak tanzim edildiği, bu durumda yasanın 82/7 fıkrasında sayılan sebepler tahdidi olmadığı gibi açıkça su baskını halinde zayi belgesi istenilebileceği belirtilmiş olduğu, davanın şüpheli bulunduğuna dair dosya içerisinde bilgi veya beyanın bulunmadığı gözetilerek mahkemece inceleme yapılarak hakkında zayi kararı verilebilecek defter ve belgelerin tespiti ile bunlar yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 08/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.