Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1513 E. 2015/8471 K. 18.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1513
KARAR NO : 2015/8471
KARAR TARİHİ : 18.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/04/2014
NUMARASI : 2012/20-2014/66

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/04/2014 gün ve 2012/20-2014/66 sayılı kararı onayan Daire’nin 12/11/2014 gün ve 2014/11384-2014/17379 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2009/64222 sayılı ve “E.G.+ŞEKİL” unsurlu marka başvurusuna, davalının “G.”, “S. G.” unsurlu markalarını mesnet göstererek yaptığı itiraza istinaden TPE YİDK kararıyla başvurunun nihai olarak reddine karar verildiğini, oysa itiraza gerekçe olarak gösterilen markaların hükümsüzlüğü talebiyle davalı şirket aleyhine dava açtıklarını, müvekkilinin, G., E. G., G. G. markaları üzerinde müktesep hakkının bulunduğunu, bu markaların tanınmış olduğunu, ayırt edicilik kazandığını, dava konusu markanın seri marka olduğunu, itiraz gerekçesi markalarla dava konusu markanın benzer olmadığını ileri sürerek; başvurunun reddine dair YİDK kararının iptaline, tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 12.11.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 18.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.