Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/14951 E. 2016/266 K. 13.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14951
KARAR NO : 2016/266
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

MAHKEMESİ : .
TARİHİ : 31/12/2014
NUMARASI : 2014/570-2014/632

Taraflar arasında görülen davada …..1. AMahkemesi’nce verilen 31/12/2014 tarih ve 2014/570-2014/632 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı T.. M.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı mevkiindeki 1327, Umurbey Köyü Bostanlık mevkiindeki 7272, 7494, 7495, 7496, 7497 ve 8452 parsel numaralı taşınmazlar için Devlet Destekli Bitkisel Ürün Sigorta poliçeleri akdettiğini, kış döneminde mevsimsel olarak yaşanan yağış, dolu ve fırtına dolayısıyla müvekkilin sigortalattırdığı ürünlerin zarar görmesi nedeniyle davalı sigorta şirketine başvurduğunu, sigorta şirketinin ürünler için eksper gönderdiğini, ekspertiz tarafından hazırlanan raporda sigortalı alanın teminat kapsamındaki hasar oranının sıfır olarak değerlendirildiğini, ancak gerçeği yansıtmadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 2.000 TL’lik zararın en yüksek ticari faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Z.. A.. vekili; müvekkil şirketin bu davada taraf ehliyetinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili; sigortalı alanlarda yapılan eksper incelemesine göre ürünlerde dolu hasarı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davanın tarımsal ürün destekli sigorta poliçesi kapsamında meydana gelen don olayı nedeniyle tazminat istemine ilişkin olduğu, bu hususunun doğrudan 6102 sayılı TTK’nın 1401. madde ve devamı maddelerinde düzenlendiği dikkate alındığında 6102 sayılı Yasa’nın 4. maddesi kapsamında yer aldığı dolayısıyla eldeki dava yönünden anılan yasanın uygulanmasının gerektiği ve görevli mahkemenin yine bahse konu yasanın 5. maddesi gereğince ticaret mahkemesi olduğu, Gemlik ilçesinin Bursa ili, Büyükşehir Belediyesi sınırları içerisine alındığı, Hakimler Savcılar Yüksek Kurulu’nun 24.03.2005 gün ve 188 sayılı ilke kararı gereğince
“..Büyük Şehir Belediyesi sınırları içerisindeki merkez ilçe ile diğer ilçelerin adı ile kurulu ağır ceza merkezlerinde oluşturulan müstakil ticaret mahkemelerinin yargı çevresinin yalnız büyük şehir belediyesi sınırları içerisinde kalan ilçeleri kapsamına alacak şekilde ağır ceza mahkemesinin yargı çevresi olarak tespitine…” karar verildiği, Gemlik’te müstakil bir ticaret mahkemesi olmaması sebebi ile dosyanın Bursa Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesinin gerektiği gerekçesiyle dava dilekçesinin reddi ile mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı T.. M.. vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı T.. M.. vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.